In een verpauperde Kolenkitbuurt in Bos en Lommer werd de Marokkaans-Nederlandse Yasmine Moussaid (21) geboren. Later verhuisde ze naar Nieuw Sloten. Op de universiteit houdt ze zich graag bezig met onderwerpen als identiteit en buurt. “Ik zeg altijd: ik heb in Bos en Lommer gewoond, nu heet het Bois et Lombre.”
Mijn buurt vroeger
“De eerste zes jaar van mijn leven woonde ik in de Baas Gansendonckstraat in Bos en Lommer. Mijn moeder stuurde me vaak naar de Mevlana Moskee met daarin ook een Turkse supermarkt. Ik bleef dan altijd wat langer weg. Ik nam mijn buurmeisje mee en ging spelen. Met mijn buren had ik een hele goede relatie. Ik wist waar ik terecht kon als ik geen sleutels had en mijn ouders niet thuis waren.”
Slecht imago
“Bos en Lommer was destijds echt verpauperd. De Gazastrook werd het genoemd. Tegenwoordig zie je dat jongeren trots zijn op hun buurt. Oók op het slechte imago van de buurt, inclusief alle problemen. Totdat de boel wordt omgetoverd. Waar de middenklasse eerst niet dood gevonden wilde worden, is het nu opeens super hip. Ik zeg altijd: ik heb in Bos en Lommer gewoond, nu heet het Bois et Lombre. Stedelijke vernieuwing leidt tot kapitaalkrachtige nieuwe bewoners van de wijk, maar niet tot het oplossen van de problemen. Bewoners met een laag inkomen worden omwille van die stedelijke vernieuwing vriendelijk verzocht hun heil elders te zoeken. Dat vind ik moeilijk. Blijkbaar is de vrijheid om te kunnen kiezen waar je woont afhankelijk van de grootte van je portemonnee.”
Mijn buurt nu
“Op mijn zesde verhuisden we naar Nieuw Sloten. Daar was het compleet anders: koopwoningen en rijtjeshuizen. Mijn vader heeft ervoor gezorgd dat we vanuit een hele krappe woning naar een rijtjeshuis konden gaan. Ik zeg altijd: ik slaap daar. Ik ken de namen van mijn buren niet. We zijn hele sociale mensen, en zoeken het ook echt op. Maar iets blokkeert het, in Nieuw Sloten.”
Beste plek om te ontspannen
“Graag ga ik lopend of joggend naar de Sloterplas. Het hele rondje. Wat ik een goede plek vind, is De Oostoever: daar zie je de hele Sloterplas. Het zou al jaren een restaurant worden, maar steeds bleef het leegstaan. Omdat ik vaak binnen zit, vastgeplakt aan mijn bureau, zoek ik graag de natuur op voor rust. Als ik een stukje heb gelopen, heb ik ineens een idee voor een essay.”
Twee werelden
“Ik ben opgegroeid in twee werelden. Marokkaanse roots met Arabisch als moedertaal, en tegelijkertijd kan ik me identificeren met de ‘gewone’ Nederlandse samenleving want ik studeer aan de universiteit. Vergeleken met mijn ouders is er bij mij sprake van opwaartse sociale mobiliteit. Maar dat switchen is soms best lastig. Er heersen, ook op de Universiteit van Amsterdam, bepaalde stigma’s over Marokkaanse Nederlanders. Marokkaans cultureel kapitaal wordt niet gezien als cultureel kapitaal. Ik ben met vier talen opgevoed. Maar dat wordt gezien als een beperking, want ik spreek de Nederlandse taal niet perfect.”
Studeren buitenshuis
“Op Tussen Meer heb je Coffee Blends. Voor corona was het er altijd best druk. Dan nam ik m’n laptop mee en zat ik daar. Nooit alleen. Thuis zit ik altijd al alleen, en als ik naar buiten ga betekent het dat ik tijd heb om niet alleen achter mijn bureau te zitten. Dan wil ik graag socializen, maar tegelijkertijd productief bezig zijn. Oordoppen in, maar tussendoor praten we. Het is een stuk gezelliger om iemand mee te nemen.”
