Marokkanen noemen arganolie hun ‘vloeibare goud’. De olie wordt in Zuid-Marokko gewonnen uit pitten van de vruchten die aan de arganboom hangen. Dat gebeurt met de hand – een arbeidsintensieve klus. De olie is zeldzaam: voor één liter is de seizoensopbrengst van één boom nodig. De prijs kan oplopen tot meer dan 100 euro per liter.
Arganolie vind je in schoonheidsproducten en gerechten, zoals amlou. Dit mengsel van arganolie, gemalen amandelen en honing at ik voor het eerst bij Ikram Coffee in de Jan van Galenstraat, een koffie- en lunchtentje dat sinds half maart open is. Het mengsel (0,75 euro) lijkt op pindakaas met bruine suiker; aards, zoet, tongstrelend. Op aanraden van eigenares Ikram combineer ik de amlou met haar msmen, een Marokkaanse pannenkoek (2 euro). Haar versie is minder vet dan de msmen elders in de stad en is iets krokant. De vraag naar amlou is groot; ze is van plan om dit mengsel in kleine flesjes te gaan verkopen.
Toen Ikram hoorde dat de dames van koffie- en lunchzaak Maison DeMani’s gingen verhuizen omdat ze als bakehouse verder wilden gaan, besloot ze hun pand over te nemen en haar eigen ideeën ruim baan te geven.
Alles in haar zaak maakt ze zelf. “Lekker vers. Op is op, ik vries niets in.” Ze bakt banana bread, bolletje cakes voor haar cake pops en taarten, waaronder haar bestseller de chocolate peanut butter cake. Voor iets hartigs als een tortilla of een tosti duikt ze ook graag de keuken. De kip uit haar kipkerriesalade komt uit haar eigen oven en de tonijnsalade smaakt gezonder dan gezond. Als je beneden zit te eten, lijkt het alsof je in Ikrams huiskamer zit: sofa’s, planten, gouden accenten, Marokkaanse lantaarns. “Kinderen moeten zich hier ook thuis voelen. Bovenin ga ik een ruimte maken waar ze tv kunnen kijken en kunnen spelen.”
https://www.facebook.com/Ikramcoffee/?fref=ts
P.S. Op aanraden van Marokkaanse kennissen smeer ik dagelijks pure arganolie op mijn gezicht. Hierdoor moeten rimpels en dergelijke ongein vervagen. De olie is te koop bij Kadoriënt in de Spaarndammerstraat.
