Vegan croissantjes eten bij Margo’s op het Bellamyplein

Margo's. (Foto Patricia Jacob)
Hoogstins2024

Margo’s in Oud-West is een bakkertje als geen ander: je vindt er enkel  plantaardige creaties. Patricia ging langs en hapte in een vegan croissant. “Deeg van sheaboter? Die boter ken ik alleen als ingrediënt van vochtinbrengende crèmes.”

“It’s my lucky day”, jubelt een klant die met vouwfiets en al in de winkel staat. Ze is speciaal voor de brioche naar Margo’s in Oud-West gekomen en heeft net gehoord dat dit zoete witte brood over twee tellen uit de oven komt. Een moeder komt binnen met haar zoontje. Ze kirt: “Gezellig hè, lekker met z’n tweetjes croissantjes eten.” Buiten op het bankje zit een frisgepoetst stel aan de matcha latte. Ze delen één chocoladebroodje en checken hun mail. Hoewel de zaak aan het Bellamyplein 18H pas zo’n twee weken open is en het amper 8.30 uur is, is het bij Margo’s behoorlijk levendig.

Havermelkelite
Wéér een bakkertje, hoor ik je denken. Toch is dit bakkertje net even anders: hij heeft dierlijke producten in de ban gedaan, dus ook roomboter. Gaap? Mmm, daar denken veel mensen toch echt anders over. Zoals we eerder schreven, begonnen Ayden Abdine en Margo Abdine drie jaar geleden hun eerste zaak in de Jordaan, in de Eerste Tuindwarsstraat. De vestiging werkt als een magneet op leden van de Havermelkelite en zij die daarvoor door willen gaan. Toen de ondernemers op Instagram aankondigden dat ze een filiaal in Oud-West zouden openen, daalden er in no time 1800 likes op hen neer.

Sheaboter
Om zonder roomboter toch iets lekkers te maken, hebben Ayden en Margo lang naar waardige alternatieven gezocht. Uiteindelijk kwamen ze uit bij sheaboter, het plantaardige vet dat wordt gewonnen uit kariténoten, de vrucht van de Afrikaanse karitéboom. Ik ken die boter alleen als ingrediënt van vochtinbrengende crémes dus het zal mij benieuwen.

Pistache-frambozencakejes
Ik bestel een cappuccino en krijg meteen een vegan multiple choice-oefening: voor de kiezen: kokos-, haver- of erwtenmelk. Haver it is – erwtjes, jakkes, niet mijn ding. Wiens ding wél? Croissantje erbij (2,50 euro per stuk), en klaar is Kees. Ik houd me in, terwijl mijn ogen langs de vitrine glijden. Double baked almond croissants, tahini buns, ham-kaas croissants, Danish pastry met vijgen, kardemom-citroenbroodjes, beeldige pistache-frambozen cakejes. Een schilderijwaardig aanbod.

Drie dagen bereidingstijd
Maar de (no-)hamvraag is natuurlijk: hoe smaakt het? Ik ga er eens uitgebreid voor zitten in deze zalmroze getinte zaak, waar frutsels een vloek lijken te zijn. De bakkers schijnen drie dagen over het croissantdeeg te doen. Op de eerste dag maken ze het mengsel, dag twee is om te lamineren en dag drie om te rijzen en te bakken.

Romigheid
Ik scheur een stukje van de forse croissant af. Ik merk dat dit op de een of andere manier iets minder soepel gaat dan anders. De buitenkant is opvallend crispy. Vanbinnen is de creatie verrukkelijk vettig en word je mond getrakteerd op de romigheid van een onvervalste Franse bakkerscroissant. De flinterdunne, perfect gebakken laagjes, de vorm. Deze croissant is er een om in te lijsten. Hij is luchtig, maar komt tegelijkertijd écht binnen. Ik ben benieuwd of die uk, die samen met zijn moeder croissants zit te eten, deze machtige creatie helemaal op kan. Margo’s croissantje is géén croissantje, maar een Croissant.

Foto: Patricia Jacob.
DeWestkrant