Ze konden rekenen op flink veel protest van buurtbewoners. Want wie zat er nou eigenlijk te wachten op de kiosken? Toch zien tal van ondernemers brood in de stalletjes bij bruggen en pleintjes. De komende weken interviewen we er een aantal.
Binnenkort opent Vlees Noch Visch voor het eerst haar deuren aan de Schaepmanstraat. Daar wil Steff Veldkamp in tegenstelling tot andere kiosken geen vette hap verkopen, alleen gezond eten van hoge kwaliteit.
”Ik mis de liefde en passie in eten. Het aanbod in streetfood is slecht in Amsterdam,” vindt Steff. ”Als ik iets eet dan moet ik op reis gaan en verschillende smaaksensaties proeven. Vlees Noch Visch wil het verschil maken en mensen meer keuze bieden als zij snel een gezonde maaltijd willen halen.”
Ondanks de protesten van Amsterdammers tegen kiosken, heeft Steff hier geen last van.
”De buurt vindt het fantastisch. Niet iedereen vindt het leuk, maar het merendeel wel. Dat komt doordat wij de kiosk hebben opgeleukt en er proberen een hotspot van te maken. Het saaie, lelijke gebouwtje hebben we aangepast door een bar te maken van een omgevallen boom, die anders in de versnipperaar terecht zou komen. Ook hebben we gekozen voor de duurste afzuiger zodat de buurt geen last ondervindt van etensgeuren. Door deze aanpassingen wachten we nog op een vergunning van de gemeente, waardoor de opening van de kiosk nog even op zich laat wachten.”
Vlees Noch Visch is normaal te vinden op festivals en evenementen. Hier wil Veldkamp niet mee stoppen als hij eenmaal de kiosk opent, wel zal hij kritisch gaan kijken waar Vlees Noch Visch zal staan. ”Er is een rare tendens gaande. Ik ben kok en als ik op een festival ben, dan wil ik lekker kunnen eten zonder een vermogen kwijt te zijn. Toch betaal ik veel geld voor slecht voedsel. Toen ik zelf met Vlees Noch Visch op festivals ging staan, snapte ik waarom eten zo duur is. Festivals vragen 25 tot 50 % van de omzet. Vooral voor onze foodtruck is dat ontzettend duur omdat wij prijzige ingrediënten gebruiken. Een patatje is goedkoper. Het alternatief is dan kwalitatief mindere, maar goedkopere ingrediënten te gebruiken, alleen wordt het eten dan minder lekker. Door dit gegeven wijs ik sommige festivals af die hier geen begrip voor hebben.”
De specialiteit van Vlees Noch Visch is de Griekse pita met vegetarische gyros. ”Hoofdingrediënt is liefde,” lacht Steff. ”Mensen kunnen dat zien, ruiken en proeven.”
