De Kinkerbuurt is de afgelopen jaren razendsnel veranderd. In deze Amsterdamse volksbuurt vind je nu veel hippe horeca en winkels. Een woning kan zo maar een miljoen euro kosten. Op straat tref je tussen yuppen, expats en toeristen gelukkig nog oudgediende bewoners. En die hebben heel wat te vertellen.
Fotograaf Hester van de Belt portretteerde 19 van deze buurtbewoners, inclusief hun verhalen en herinneringen. Door hun ogen schetst ze een beeld van het leven in de Kinkerbuurt en de grote veranderingen. De expositie in haar studio in De Hallen en het bijhorende magazine combineert hedendaagse portretten, oude foto’s en interviews. Van de Belt -die zelf 25 jaar woont in de Kinkerbuurt- hoopt zo een brug te slaan tussen oude en nieuwe bewoners.
Amsterdams accent
Van de Belt portretteert mensen met vaak bijzondere verhalen. Een man die nu 82 is, werd op zijn 20ste door zijn moeder op straat gezet toen hij uit de kast kwam. Een activiste en kraakster maakte zich hard voor het behoud van de bomen in de Bilderdijkstraat. Een man uit Marokko opende een jongerencentrum en coffeeshop in de Kinkerstraat, een koopman op de Ten Katemarkt werd jongerenwerker na een burn-out. Twee zussen die last hadden van hun Amsterdamse accent deden hun kinderen liever in de Jordaan of in Zuid op school zodat ze netjes Nederlands leerden spreken.
De expositie is te bezoeken tot en met 14 juli op donderdag, vrijdag en zaterdag van 12-17 uur en op afspraak. Studio Hester, Hannie Dankbaarpassage 15
Maria werd in 1936 geboren in de Borgerstraat en woont nu op de Jacob van Lennepkade. Na de oorlog verliet haar moeder het gezin vanwege diepe armoede, waarna Maria door haar strenge oma werd opgevangen. Na oma’s overlijden woonde ze bij haar opa in de Hasebroekstraat. Daar woonde ze ook met haar echtgenoot, die door een herseninfarct halfzijdig verlamd raakte. Meer dan 30 jaar verzorgde ze hem en ging vaak met hem naar de Klinker, waar ze nu nog als vrijwilliger werkt, net als bij De Havelaar. Maria heeft twee zoons, vier kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen. Haar motto’s zijn: ‘Wat je geeft, krijg je terug’ en ‘Je moet er wat van maken en er zin in hebben’.
Maria: “Ik ben in de Borgerstraat geboren. Ik heb de oorlog meegemaakt. Ik heb iets vreselijks met mijn broertje meegemaakt. In de oorlog waren er alleen maar bordpapieren overlijdenskisten. Toen stond er een huis leeg en dat kon mijn vader kopen om het hout te verzagen, om kisten te maken. Mijn broertje had zich opgesloten met zijn vriendje op 1 hoog. Hij was 11. Mijn vader wist dat niet. Mijn vader begon aan de balken te zagen en toen stortte dat hele huis in elkaar. Het was echt een drama, ik was zelf ook 11. Hij is begraven op bevrijdingsdag, 1945.”
