De eigenares van de kersverse bistro Intisari deed ervaring op bij Puri Mas in het centrum. De rijsttafel die ze in De Baarsjes serveert is een van de beste deals in de stad, aldus Patricia.
Ik was eigenlijk vergeten hoe gezellig het is om te rijsttafelen. Het is meestal mijn eer te na om ‘gewoon’ voor een rijsttafel te gaan. Dat is iets voor mensen die nul verstand van zaken hebben en uit angst om iets te missen voor de veiligste weg kiezen. Als Indo ben ik van een ander kaliber. Ik ken de Indonesische keuken van haver tot gort. Ik weet precies wat de hoogvliegers van die keuken zijn en wat de underachievers. Met zo veel kennis op zak ben ik het aan mijn stand verplicht om à la carte te gaan, vind ik.
Orchideeën
Maar omdat ik de ruggengraat van een garnaal heb, stapte ik vorige week soepel van mijn principe af. De rijsttafels om ons heen zagen er té lekker uit. Het een na het andere compliment voor de kok vloog door de lucht. Misschien had ik me vergist, maar het leek zelfs alsof sommige stelletjes verliefder keken nadat ze de rijsttafel hadden ‘weggetikt’. Deze observaties in combinatie met de schappelijke prijs van 21,50 euro per persoon, maakten dat wij vorige week gezellig tussen de orchideeën zaten te rijsttafelen bij bistro Intisari in de Balboastraat.
Verlichting
Best relaxt om achterover te leunen en alles op je af te laten komen. Gelukkig kregen we hier niet die eeuwige sambal goreng boontjes. Daar ben ik niet zo van, namelijk. Er kwamen wel boontjes op tafel, maar die waren verwerkt in de sayur lodeh, groente in een mild gekruide kokossaus. En dat is dus echt veel lekkerder. Bovendien was het nog functioneel ook. De rendang op tafel was pittiger dan ik verwacht; de lodeh bracht verlichting. De babi kecap, varkensvlees gesmoord in een saus met kaneel en steranijs, contrasteerde perfect met de andere gerechten op tafel, want: lekker zoet. De kari ayam, kip in een fijn gekruide kokos-kerriesaus, staat me ook nog goed bij. Hij deed me verlangen naar de ‘witte’, verfijndere variant van dit gerecht: ayam opor, de signature dish van mijn moeder.
Lunch?
Als jij bij Intisari langsgaat, kan het best zijn dat de rijsttafel een andere samenstelling heeft. De eigenares wil haar gasten niet steeds hetzelfde voorzetten, maar is erop uit om ze te verrassen. Zo’n tien jaar geleden woonde ze zelf in De Baarsjes, maar inmiddels is e verhuisd naar Slotervaart. In haar sinds april geopende restaurant zet ze de kennis en ervaring in die ze opdeed bij de zaak van haar broer: Puri Mas in de Lange Leidsedwarsstraat. Ze heeft Chinees bloed, maar haar ouders zijn geboren in Indonesië – Irian Jaya en Sumatra. Haar zoon helpt mee in het restaurant en doet zijn uiterste best: beleefd en bescheiden, maar goed alert. Echt een fijn adres, deze bistro. Op dit moment kun je er alleen ’s avonds terecht, maar als er genoeg animo voor is wil ze ook tijdens de lunch opengaan. Hopelijk lukt dat in de zomer. Ik zie het wel zitten om te lunchen met gado gado – liefst met tempeh erin – en daarbij het lekkerste drankje ter wereld: ijskoude tjendol.
https://www.intisari.nl
