Het Rembrandtpark heeft alles wat een hardloper zich kan wensen: een beetje hoogteverschil, mooie paden, weinig fietsers en een grote variëteit in landschap. Toch is het park niet zo populair onder hardloopfans in West, zeker vergeleken met het Westerpark en Vondelpark.
Dat blijkt uit de scriptie Running Amsterdam van de masterstudenten Landschapsarchitectuur Mart Reiling en Thijs Dolders. Zij verdiepten zich aan de hand van data uit ren-apps als Strava en Runkeeper in het gebruik van Amsterdamse parken door hardlopers. Het Rembrandtpark kreeg daarbij speciale aandacht.
Opvallend is dat weinig joggers de westkant -bij de flats van de Nachtwachtlaan- van het Rembrandtpark gebruiken. Een van de redenen is waarschijnlijk dat er aan die kant maar weinig aantrekkelijke ingangen zijn. Vanaf de westkant kun je het park vooral in via een paar tunneltjes onder de A10 door. De westzijde wordt minder belopen omdat het er te onveilig zou zijn. Vooral in het donker loopt bijna niemand meer aan die kant van het park.
Een reden voor de populariteit van de oostkant (bij de Ortelliuskade), is volgens de landschapsarchitecten dat het makkelijker is om vanaf die kant naar het Vondelpark te lopen. Het Vondelpark is onder hardlopers namelijk het populairste rondje bij hardlopend Amsterdam.
Een ander opvallend gegeven is dat het Rembrandtpark als renroute ook aan populariteit heeft ingeboet sinds het hoge pad aan de uiterste zuidkant, bij het Surinameplein, een paar jaar geleden is verdwenen. Daardoor is een rondje Rembrandtpark minder lang en mist het een extra aansluiting naar het Vondelpark.
In de scriptie staat een aantal oplossingen voor hoe het park -en dan met name de oostzijde- populairder te maken voor hardlopers. Een van de belangrijkste is het makkelijker maken om van oost naar west te komen, zodat het drukker en dus minder unheimisch wordt. Maar ook betere verlichting en wat meer zicht op de paden zouden soelaas kunnen bieden.
