Vegabond in de De Clercqstraat is een veganistisch (afhaal)tentje en winkel ineen. Patricia sloeg er ‘wonderchocola’ in, ging naar huis met een halve moestuin en heeft nu een prangende vraag.
Ken je Reese’s peanut butter cups? Lekker hè? Nou, de veganistische variant van Cleo is nóg lekkerder: dikke lagen chocolade met een pindakaasvulling die zo zacht is dat ik het op mijn gezicht zou smeren als ik wat van deze crème over zou hebben. Maar natuurlijk is dat niet het geval: eten is weten en weten is vreten – althans, in mijn geval. Ik spotte deze wonderchocola bij Vegabond in de De Clercqstraat. Zoals we eerder schreven is dit een veganistisch (afhaal)tentje en winkel ineen.
Mahalo
Het is maar goed dat ze bij Vegabond II – het eerste filiaal zit aan de Leliegracht – geen winkelmandjes hebben. Anders zou ik helemaal niet te houden zijn. Gelatinevrije vanille marshmallows verpakt in strakke, maar toch blije geel-witte doosjes, een chocoladereep met kokos en amandel in een roze-turquoise wikkel met daarop de letters ‘mahalo’ , een Hawaiiaans dankwoord. En wat te denken van al die verschillende soorten spannende chips in de schappen, de bakken ijs in de koeling en de taartjes in de vitrine? Jammer dat het vrij prijzig is om ‘groen’ te zijn. Een zakje veganistische marshmallows kost 4,95 euro, voor een stuk appeltaart betaal je 4,75 euro.
Dikke Lepel
Maar eerlijk is eerlijk: veganistisch bakken is een kunst. Probeer zelf maar eens iets lekkers te bakken zonder boter, melk, room en/of eieren. Het risico op een gortdroog baksel is dan levensgroot. De bakker van Dikke Lepel, Vegabonds leverancier, draait er echter haar hand niet voor om; de brownie met chocolade en chipotle is er zo moist als je wilt dat een brownie is. Wat een verschil met die ellendige plakken nep-chocolade cake die ze in mijn schooltijd verkochten in natuurwinkels! Niet om doorheen te komen die plakkaten van een cementachtige substantie. Ze werden doorgaans verkocht door verkopers met doffe ogen, aardig wat rijpe puisten en wallen tot aan hun enkels.
Tropische cocktail
De dame bij Vegabond is wél een reclame voor het eten dat ze koopt. Met haar Franse, Afrikaanse en Jamaicaanse bloed is ze een dijk van een tropische cocktail: warm, vrolijk en bruisend tot en met. Kwiek legt ze me de formule uit. Voor 11 euro kun je drie gerechten uit de counter kiezen, voor 16 euro vijf gerechten. Ik laat een grote bak vullen met onder meer de Korean BBQ burger, zoete aardappel en string bean greens en neem er nog een stuk quiche bij (12 euro). Diner voor twee, it is.
Luxe haricots verts
De quiche met pompoen en zongedroogde tomaat blijkt uit de kunst te zijn. Vooral de korst scoort hoog: net de korst van de appeltaart van je oma, maar dan hartiger. Totaal wat anders dan zo’n laf randje van bladerdeeg. De burger van champignons en linzen vinden we wat minder. Hij mist het sappige dat een burger tot een burger maakt. Daarentegen is de geroosterde zoete aardappel één brok geluk. Hij heeft de textuur van een rijpe avocado en een ultrafrisse topping van sojayoghurt met gerookte paprika, limoen en koriander. Ook de bonen zijn zó weg: knapperige luxe haricots verts met de smaak van een groene asperge. Nu weet ik weer waarom groente zo lekker kan zijn. Zeg ‘Vegabonders’, wanneer komt jullie kookboek uit?
http://vegabond.nl
