Mijn eerste leesherinnering
De eerste keer dat ik echt volledig werd opgeslokt door een verhaal was toen ik een jaar of 15 was en Harry Potter las. Het was nog niet het fenomeen dat het later zou worden en ik had nog nooit zoiets meegemaakt. De betovering van de wereld, de spanning van het plot en aantrekkingskracht van de personages. Daar is voor mij mijn interesse voor lezen begonnen.
Mijn favoriete jeugdboek
Pony van R.J. Palacio. Een western maar dan in moderne taal geschreven. Prachtig, grappig, heftig en ontroerend verhaal over een meisje en haar, ja, pony. Het heeft me geïnspireerd en veel elementen uit Pony komen terug in het vierde deel van Mus en kapitein Kwaadbaard.
De schrijver die mijn manier van denken veranderde
Berthold Gunster heeft met zijn boeken over Omdenken mijn visie op de wereld en mezelf veranderd. En dat heeft weer invloed op mijn werk als schrijver. Ik kan zijn werk aanraden voor iedereen die weleens een probleem heeft. Iedereen, dus. Ook zijn podcast is een enorme aanrader.
Het boek waardoor ik een schrijver wilde worden.
Toen ik het boek Gladiator (van Simon Scarrow) voorlas (ik ben ook acteur) bedacht ik me dat ik ook wel een serie zou willen en misschien zelfs kunnen schrijven. Daar werd een zaadje geplant dat vele jaren later een klein plantje werd. Nu is het een fijne tuin waar ik heel vaak gelukkig in mag zitten.
Het boek dat ik herlas
Er zijn nog zoveel boeken die ik wil lezen, dat ik niets herlees.
Het boek dat ik nu lees
Ik heb Davide Morosinotto ontdekt. Een jeugdboekenschrijver die dikke pillen schrijft. Avonturenverhalen in een historische context met leuke personages, een fijne schrijfstijl en heel fijn vormgegeven. Ik lees nu Het Mysterieuze Horloge van Walker en Dawn, maar de vorige die ik las, De Verloren Bloem van de Sjamaan, is tot nu toe mijn favoriet.
Het soort boek dat ik het liefst lees
Ik lees alles. Zelfhulpboeken, romans, thrillers, kookboeken en historische (non) fictie. Maar omdat ik kinderboekenschrijver ben, richt ik me vooral op jeugdliteratuur. Om te zien hoe anderen het doen. Zodat ik daarvan kan leren. En soms ook om te ontdekken hoe ik het absoluut niet wil doen.
