Stadstuin I can change the world with my two hands viert morgen het oogstfeest. Beginnend stadstuinier Laura Boerhout sprak met oprichter Natascha Hagenbeek over de 1200 vierkante meter pluk- en moestuin.
Hoe is het zo gekomen?
“Ik kwam hier tien jaar geleden wonen. Ik wilde als kunstenaar iets met het fenomeen community gardens en raakte geïnspireerd door Amerikaanse initiatieven zoals ‘Food from the Hood’. Ik stuitte toen op een binnenterrein in Bos en Lommer, waar toen nog een speeltuin (met zwembad!) lag. Kinderen liepen er nog met handdoekjes om zo de straat op naar huis. Toen er een flyer in de bus lag met de vraag wie er een interessant initiatief wist voor de buurt, dacht ik: dit is een goed moment.”
“Vanaf het begin had ik al het idee dat ik de voedselketen wilde visualiseren als een moestuin waarvan de producten in een winkel zouden worden verkocht. Ik won een buurtparticipatie-budget en kon na een jaar onderhandelen met de gemeente aan de slag.”
Het project zou het gemiddelde buurtmoestuin-initiatief ontstijgen, geïnspireerd door zowel het permacultuur–concept en het DIY (do-it-yourself) principe zoals dat in de Amerikaanse Whole Earth Catalog (een encyclopedie gericht op zelfredzaamheid uit de jaren ’60 en ‘70) stond geformuleerd.
Hoe voer je zo’n complexe filosofie uit in de praktijk?
“Ons project gaat uit van een circulaire vorm van lokale voedselproductie, waarbij je nadenkt over de hele kringloop van voedsel tot afval. Maar het is bovenal een bewustwordingsproject. Wat kan je zelf doen? Deze vraag werd ook gesteld in de tijd van de ‘Whole Earth Catalog’, waarin een slogan zoals “weet wat je eet” en grip krijgen op de voedselproductie centraal stonden.”
“Een voorbeeld is ons GFT-initiatief. Omdat het GFT-afval niet wordt opgehaald in Amsterdam, maakten we gewoon een gat in de deur, waar iedereen zijn GFT-afval kwijt kon. Je kunt allemaal redenen bedenken waarom zo’n initiatief niet zou werken, maar wij doen het gewoon. Dat is het signaal wat we willen afgeven met I can change: zelf verantwoordelijkheid nemen. Hier en nu kan ik iets anders gaan doen. Dat mag best klein zijn, maar iedereen kan binnen zijn mogelijkheden iets doen. Natuurlijk doen we het samen, maar je hoeft niet op iemand anders te wachten om verbetering aan te brengen. Het project is gericht op hoe jij als individu iets voor de wereld kan doen.”
“Belangrijk hiervoor is dat het project niet aan de rand van de stad zit, maar midden in de buurt, in your face. Zo bereiken we mensen en kunnen alle ‘I’’s meehelpen op onze meewerkdagen of door kruiden te verzamelen in de pluktuin.”
Na 7 jaar werken er tientallen betrokken vrijwilligers in zowel de eigen moestuintjes als in de gezamenlijke pluktuin. Er is een moestuin-winkel en stilte-café waar onder andere huisgemaakte augurken worden verkocht. Ook hebben er de afgelopen jaren vele workshops en activiteiten de revue gepasseerd.
Wat zijn de toekomstplannen voor het project?
“Belangrijk is nu om alle kringlopen gesloten te krijgen. We professionaliseren bijvoorbeeld de regenwatervoorziening en de GFT-verwerking naar compost. Ook willen we het project verduurzamen door financieel onafhankelijk te worden. Zo wordt er nagedacht hoe we zelf aan inkomsten kunnen komen en zo min mogelijk uitgaven maken.”
Het oogstfeest van I can change the world with my own two hands is zaterdag 23 september van 14.00-17.00 uur. Er zijn lokale producten om te proeven en je kunt meedoen aan workshops bloemenkransen en appelmoes maken. Het adres is Jasper Leijnsenstraat 21. Voor meer info over het oogstfeest en het project zie: www.icanchangetheworldwithmytwohands.nl
Tekst: Laura Boerhout, foto’s: Niels Dortland en Maria Morales
