Op een plek waar je het niet verwacht, zit sinds eind augustus een kersverse hotspot: Bar Restaurant Lely. Het interieur van deze zaak tegenover station Lelylaan is ‘gemoedelijk strak’, maar hoe is het eten?
Dankzij ondernemers met lef beginnen mistroostige plekken langzaam maar zeker te bruisen. Station Lelylaan is zo’n plek. Reis je vanaf Schiphol met de trein naar Amsterdam, dat waarschuwt de NS je net voorbij station Lelylaan dat er wel eens zakkenrollers in trein zouden kunnen zijn. Het lijkt alsof er op dit station een tot de tanden gewapend boevengilde is ingestapt om je te beroven van alles wat je lief is. Kijk je naar buiten dan zie je beton, zwerfvuil, graffiti. Soms hoor je vlagen klassieke muziek, waardoor het decor niet lieflijker maar grimmiger wordt; Bach, Mozart en Beethoven worden op stations doorgaans ingezet om opgefokte zielen te ‘ontfokken’. Nee, je kunt moeilijk zeggen dat ‘alles liefde is’ rondom Lelylaan.
Potentie
Horecaondernemers David André en Frits de Haes prikten echter door deze grijze en grauwe buitenkant heen en zagen de potentie van de plek. Op 31 augustus ging hun zaak op het Cornelis Lelyplein in Slotervaart open. In hun businessplan voor Bar Restaurant Lely verwerkten ze de kennis die Frits heeft opgedaan bij Mata Hari op de Wallen en David bij Mossel & Gin in het Westerpark. Hun zaak is een balzaal met ramen waar geen eind aan lijkt te komen, een bar van hier tot Tokio en een fors terras tjokvol buurtbewoners. Het interieur is ingericht volgens een bekend recept; een mix van hout en staal, veel planten, kussens, banken, fauteuils, felle kleuren. ‘Gemoedelijk strak’, aldus mijn tafelgenoot.
Thaise ribbetjes
Het aanbod op de kaart is, zoals het nu ‘heurt’;, eclectisch. Je ontbijt er met fruit voor 1 euro, een croissant of bananenbrood. Voor de lunch is er een sushi egg roll met gepekelde groente, een tosti met kaas en kimchi en een sandwich met avocado en feta. Qua borrelhappen zijn er kaasfrietjes, buffalo wings en ribbetjes op z’n Thais. Als kick-off voor het diner zijn er oesters, courgettesoep en steak tartare. Rond af met kazen van Kef of een combi van mais, popcorn, mascarpone-ijs en crème fraîche!
Stevige schol
Het meisje dat ons helpt is van het type ‘als ik zelf een zaak had, zou ik haar aannemen’: supervriendelijk, grappig, attent en behulpzaam. Soepel zet ze onze hoofdgerechten op tafel: een veggie burger met gele curry en gepekelde groen, sla en friet (12,50 euro) en een schol met knolselderij, prei, soja, citroen en krieltjes (19,50 euro). De aardappels erbij zijn in beide gevallen prima. Vooral van de friet lust ik wel pap. Goudbruin en knapperig tot en met. Van de vegetarische burger worden we niet wild – dat worden we ook niet zo snel van vega food. De burger is zacht en melig van smaak. Mijn schol is daarentegen uitstekend: een stevige ‘jongen’, iets bruin gebakken. De kok heeft zich qua kruiden beperkt tot zout en peper. Wat bij schol op zich een goede zet is; de vis heeft van zichzelf een mooi delicate smaak. Maar omdat de bijgerechten ook kruiden ontberen, wordt het geheel wel erg tam. Daar hebben onze buren overduidelijk geen last van: de studenten harken enthousiast in de rendang bij hun patat. Vlees, ik wist het wel, daarmee zit je altijd goed.
