Ik maakte onderdeel uit van de VN-vredesmacht in Oost-Timor. Op een dag kwam mijn commandant naar me toe en vertelde dat ik een andere missie kreeg. Hij wist dat ik was opgeleid als timmerman en architect. Van de bescherming van doelen ging ik naar een afgelegen dorp toe. Ik kreeg de leiding over een ploeg Amerikaanse soldaten met wie ik toen een school bouwde voor het dorp.
Toen de school af was, kwam de dorpsoudste naar me toe. Het was een kleine man en hij liep met een stok. Toen hij voor me stond, legde hij zijn stok neer, legde zijn hand op zijn hart en maakte een buiging. Dat maakte een enorme indruk op me. Wie was ik nou helemaal? Het was geen bijzonder ontwerp of een ingewikkeld gebouw, maar het is het beste wat ik ooit gemaakt heb.
