Met de dadel-kaneelkoekjes en andere lekkers van Le Souq aan de Bos en Lommerweg geef je je weekend een smakelijk Marokkaans accent.
Van de Marokkaanse steden en dorpjes waar ik ben geweest, kun je een ketting rijgen: Marrakech, Essaouira, Fez, Meknès, Agadir, Taroudant, Taghazout en Mirlift. Op de een of andere manier kan ik het niet laten om dit rijtje op te sommen als ik praat met iemand die Marokkaanse roots heeft. Marokko is een land als geen ander. Het landschap is hartstikke divers – van bergen tot stranden en woestijn. Je kunt er prima eten en ook nog eens goed shoppen.
Mini-warenhuis in Mocro-stijl
Ik ben vooral dol op de markten in Marokko, de souks. In een doolhof van smalle en soms overdekte steegjes vind je er een aaneenschakeling van kraampjes met alles wat je hart begeert of zou kunnen begeren: kruiden, lampen, sieraden, lederwaren, kleding, pantoffels (babouches), potten en pannen. De allernieuwste aanwinst aan de Bos en Lommerweg heeft zowat het complete aanbod van een gemiddelde souk in één winkel uitgestald. Daardoor is BoLo sinds twee weken een mini-warenhuis in Mocro-stijl rijker: Le Souq.
Dadeltruffels
De zaak zit tussen King Kumpir en Bagels & Beans in. Je herkent Le Souq aan de stukken watermeloen, rieten tassen en mini-tajines voor de deur. De eigenares heeft deze producten buiten gezet om de aandacht van het winkelpubliek te trekken. “De eerste week liepen mensen mijn zaak voorbij. Ik dacht: ik moet iets doen.” Toen ik er onlangs was, hadden al flink wat mensen Le Souq weten te vinden. Moeders met kinderen sloegen olijfolie, dadels en couscous in. Een studente bestudeerde een leren tas. En ik? Ik scharrelde erop los en meanderde langs het kaartenrek, de koekjes in cadeauverpakking, de pakjes met dadeltruffels en de tafel met aardewerk via de gedroogde specerijen naar de toonbank met avocadoshampoo en andere cosmetica.
Met liefde bereid
Het grootste deel van het aanbod komt uit Marrakech en Tétouan, de Noord-Marokkaanse stad waar de familie van de eigenares vandaan komt. Achterin de zaak vind je een vitrine met olijven, gevulde rode pepers (peppadews) en avocadoroomkaas. Ook liggen er koekjes die de moeder van de eigenares heeft gebakken, waaronder dadel-kaneelkoekjes (2,99 euro). Uit ervaring weet ik inmiddels dat ze picobello zijn: bros omhulsel, verleidelijk zoete vulling. Dat ze lekker zijn, was te verwachten. Op het bord bij de ingang staat niet voor niets: “Dadelkoekjes met liefde bereid.”
P.S. Le Souq heeft nog geen website of Facebook-pagina.
