Ik heb er echt plezier in en dat is anders dan sommigen die dit werk moeten doen om hun uitkering te houden. Die voelen het als een verplichting. En dan zeggen ze tegen mij: Walter, waarom krijg jij de leuke klussen? Kijk, ik maak er wat van; ik voel me betrokken. Dan wordt het werk ook leuk. De mensen om je heen zien dat je er plezier in hebt en je werk serieus neemt. Ik doe dit werk nu al 10 jaar.
Ik had graag in het toerisme gewerkt. Daarvoor kwam ik ook naar Nederland. In Suriname was crisis. Ik zou hier een opleiding gaan volgen. Maar het was veel moeilijker om dat te organiseren dan ik dacht. Iemand moest garant voor me staan. Ik kon niet zo maar aan de opleiding beginnen. Ik moest een vrijstelling krijgen voor de inburgeringscursus. Tja, en op een gegeven moment moet je ook geld verdienen.
Ik ben een jongen van de straat en kan goed met heel verschillende mensen omgaan. En dat is handig in dit werk. Tegelijkertijd moet je goed opletten wat er op straat allemaal gebeurt en daar dan op reageren. Auto’s, fietsers die overal tussen door willen, voetgangers, werklui, werkverkeer, taxi’s, leveranciers, tram en bus die er door moeten: noem maar op.
En het toerisme? Ja, het is natuurlijk jammer dat dat niet gelukt is. Maar het heeft geen zin daar de hele tijd bij stil te staan. Je leeft maar één keer en nu moet je er wat van maken. Elke dag weer. Dus dat doe ik.
