Na een jarenlange periode van terreur door zijn verhuurder, werd Richard Brand door een projectontwikkelaar voor een flink bedrag uitgekocht. Deze periode inspireerde hem tot het schrijven van de thriller De huisbaas en en passant leverde het hem ook nog een aardig appeltje voor de dorst op.
De kamer was 17 m2 groot en was op de vierde verdieping van een pand in De Baarsjes. De voormalige huisbaas van Brand, een onberekenbaar type, zat op de begane grond en hijzelf bewoonde sinds 2014 een kamer op de vierde verdieping. De appartementen waren gesplitst in drie kamers en op éénhoog woonde de demente moeder van de verhuurder. Af en toe hoort Brand geschreeuw en geklop uit het appartement op éénhoog komen. Op een dag wordt ze dood naar buiten gedragen. “Ik heb haar nooit gezien”, zegt Brand gelaten.
Ratten
“Het pand is nu mooi gerenoveerd maar destijds was het een oude vervallen bende waar de spinnenwebben aan de muur hingen, de traptreden kraakten en de scheuren in de muren zaten. Alle ingrediënten voor een spookverhaal waren aanwezig, ratten die je links en rechts voorbij schoten, rare schotten en wandjes die zijn gebouwd om maar zoveel mogelijk kamers te verhuren.”
Korting
“Die kamer koste me in het begin 600 euro, inclusief. Daardoor was het onduidelijk wat we betaalden aan gas, water en licht. Via de huurcommissie hebben we gevraagd of dat gesplitst kon worden zodat inzichtelijk zou worden wat we betaalden. Nadat Brand de huurprijs aanvocht, betaalde hij nog maar 196 euro kale huur. Alleen al voor de slechte staat van het trappenhuis, kregen de huurders korting op de huurprijs.”
Camera’s
De huisbaas bemoeide zich meer met de huurders dan normaal. “We werden constant in de gaten gehouden. Ze had bij de ingang camera’s hangen om in de gaten te houden wie naar binnen ging en wie eruit kwam. Als we iemand te logeren hadden, kregen we bericht dat we 50 euro moesten aftikken. Toen steeds meer huurders vertrokken, zette de huisbaas kamers op Airbnb om haar inkomen te handhaven. “Opeens kwamen er toeristen in huis. Het programma Tegenlicht heeft daar nog een reportage over gemaakt en Arjen Lubach heeft er een stukje aan gewijd.“
Bedreigingen
Daarna begon het pas écht. Toen kwamen de bedreigingen, vertelt van den Brand. “Zeggen dat je weg moet, schreeuwen bij de voordeur. Het doen van valse aangiftes. Midden in de nacht stond opeens de politie in de hal die was gebeld met een of ander vaag smoesje. Doordat de gemeente op inspectie kwam en Airbnb verbood, en de verhuurder geen vergunning voor kamerverhuur bleek te hebben, verzon de huisbaas steeds gekkere streken om ons weg te jagen. Ze timmerde de badkamer en de keuken dicht waardoor wij moesten kamperen in onze kamers. Drie maanden heeft dat geduurd. Ieder ander was allang vertrokken maar het was mijn eer te na om me te laten wegpesten.”
Projectontwikkelaar
Tijdens de strijd met de huisbaas vertrokken de huurders een voor een, totdat Brand uiteindelijk in een leeg, vervallen pand overbleef, zelfs de verhuurder was al vertrokken nadat het opgekocht was door een projectontwikkelaar. “Bouwvakkers liepen ’s ochtends rond terwijl in de verdieping onder mij muren gesloopt werden in de hoop dat ik ook zou vertrekken. Maar ik kende verhalen van mensen die voor veel geld worden uitgekocht. Dus ik bleef zitten totdat die projectontwikkelaar met leuke bedragen begon te smijten.”
Wraak
Het verschil tussen de realiteit en het boek is dat de hoofdpersoon van De Huisbaas met voorbedachte rade in het pand gaat wonen om wraak te nemen op de huisbaas. Maar zoals de slogan van het boek luidt: een perfect uitgedacht wraakplan kan in werkelijkheid opeens heel anders uitpakken.
