Het Gat van de Kinkerbuurt. Het zou de titel kunnen zijn van een thriller, een spannend verhaal over een mysterieuze ‘sinkhole’ in West waar onschuldige burgers in verdwijnen, of schandalen. Helaas is dit niet het geval en gaat het hier niet om fictie, maar om een heus gapend gat op de hoek van de Jan Pieter Heijestraat en de Borgerstraat, een terrein dat al meer dan tien jaar braak ligt en waar een longstay hotel zou verrijzen dat er uiteindelijk niet komt. Ik bespaar jullie de details van de eindeloze juridische procedures. Vorige week werd het besluit genomen om de vergunning te weigeren. Niet omdat het stadsdeel dat per se wil, of omdat de buurt zich al jaren met hand en tand verzet tegen de komst van het hotel, maar omdat er juridisch simpelweg geen andere uitkomst mogelijk is, omdat de vergunning getoetst moest worden aan het huidige beleid. En het is nu eenmaal klip en klaar dat de gemeenteraad binnen de ring geen nieuwe hotels meer wil. Logisch dat bij de strijders uit de Jan Pieter Heijestraat de champagne wordt ontkurkt. Zij willen al van meet af aan geen hotel, maar huizen op de plek waar 39 sociale huurwoningen zijn gesloopt. Heel begrijpelijk, de stad schreeuwt om meer betaalbare woningen, maar we hebben nog steeds te maken met een projectontwikkelaar die heel andere plannen had. We gaan snel met de ontwikkelaar in gesprek om te kijken of hij bereid is na te denken over een andere invulling. De strijdbare bewoners hebben de bijl nog niet begraven, maar wethouder Van Doorninck en ik hadden met hen een constructief gesprek. Daarin werd ook duidelijk dat de buurt heel graag gebruik zou maken van de nu braakliggende openbare ruimte zolang er niet wordt gebouwd. Mogelijk is de grond niet geschikt voor recreatie, hoewel er een natuurlijk bos is ontstaan, maar we zijn bereid om in samenspraak met de ontwikkelaar nog eens te gaan onderzoeken wat er tijdelijk mogelijk is op die plek. Wel kunnen we alvast beloven dat we de schutting aan de Borgerstraat gaan vergroenen. We zijn het de buurt verplicht wat licht in de duisternis te bieden. Het was enerverend om in de korte periode dat ik deel uitmaak van het Dagelijks Bestuur van West mijn tanden te zetten in dit hoofdpijndossier. Dat blijf ik doen tot het nieuwe jaar. Laten we hopen dat het Gat van de Kinkerbuurt uiteindelijk een project wordt waar de stad, het stadsdeel, de ontwikkelaar en de bewoners blij mee zijn. Wordt vervolgd.
