Dit is het laatste weekend van Queer & Pride Amsterdam. Vanzelfsprekend kies je dan niet voor het een of andere beige restaurant, maar ga je voor kleur. Bij de Veganees ben je volgens Patricia omringd door alle tinten van de regenboog.
Als ik eraan denk, schaam ik me weer. Ik ging met vriendinnen eten bij de Veganees in de Eerste Constantijn Huygensstraat 45H. We kregen de kaart plus een vraag. “Het is hier shared dining. Zal ik het concept uitleggen?” “Laat maar”, beet ik de medewerker toe. “Hoe moeilijk kan het zijn om eten te delen?” Mijn vriendinnen schopten me onder de tafel: wat dóe je? “We komen er wel uit. Toch bedankt voor het aanbod”, verkondigde ik.
Concept
Ik weet niet wat me bezielde, maar ik freak een beetje van de term shared dining. Dit ‘concept’ wordt gepresenteerd als de heilige graal van de horeca. Terwijl het idee zo oud is als de weg naar Rome en door vrijwel alle volkeren op de wereld al eeuwen wordt gedaan: tapas eten, mezze delen, rijsttafelen – ik bedoel maar. Maar hoe dan ook was het lelijk van mij om te katten tegen iemand die gewoon zijn werk deed. De hele avond werden we uitstekend geholpen door iedereen die bij onze tafel kwam: snel, alert, vriendelijk. De service was om je vingers bij af te likken. Waardoor ik me nog lulliger voelde over mijn wangedrag.
Cocktails in tropentinten
Om het een beetje goed te maken, was ik daarna overigens poeslief; vanzelfsprekend gaven we een fooi. In een tent als de Veganees verdwijnt chagrijn als sneeuw voor de zon. Sprankelend personeel in outfits die een creatieve mix en match zijn van vintage en nieuwe kleding. De nagels vaak keurig én kleurig gelakt. Een kakelbont interieur waar zo’n beetje alle tinten groen, geel en roze zich laten zien. Gasten die de pret opvoeren en lurken aan cocktails in bijna fluorescerende tropentinten, zoals de Pineapple Party en de Mango Madness.
Vegan Asian Streetfood
Ook qua eten gaat het er creatief aan toe. Zoals we je eerder vertelden, serveert de Veganees Aziatisch streetfood maar dan wél in vegan-stijl. Kun je geen kip, vlees of vis door de gerechten husselen, dan moet je net wat meer buiten de lijntjes denken. Mijn Indische moeder, die een excellente kok was, had er vast iets van gevonden: “Alles plantaardig? Zo doen wij dat niet.”
Kimchikroketjes
Bij de Veganees strooien de koks met kruiden, specerijen en groenten. Ze frituren kimchikroketjes (8,50 euro), maken een voorgerecht van watermeloen en nori en
rijgen sateetjes van tempeh, waarbij ze pindasaus, atjar en cassavechips serveren. Van papaya, Thaise basilicum, kerstomaatjes, pinda’s en peultjes bereiden ze een salade (9 euro). Ook draaien ze hun handen niet om voor een noedelgerecht met paddenstoelen, bimi en een gember-knofloofdressing of een rijstschotel met tofu, Chinese aubergine, Szechuan peper en shiitake. Voor toe is er bijvoorbeeld een chocolate ganache met passievrucht, chili en munt.
Bloempje
Het leuke van shared dining is dat je tafel goed vol komt te staan. Dat is niet alleen lekker, maar ziet er ook fijn uit. Bij de Veganees vormen de gerechten een onweerstaanbaar plateau waarin zo’n beetje alle kleuren van de regenboog zijn vertegenwoordigd en het kan voorkomen dat je een bloempje in je gerechten vindt. Maak er een spelletje van: hoeveel verschillende kleuren zie jij op tafel, in het restaurant en op het terras?
