Echtgenoot zat zondagochtend bij het ontbijt over de agendapagina’s van Het Parool gebogen. “Wat zullen we eens gaan doen?”, vroeg hij aan onze acht- en tienjarige die zich net hadden losgerukt van de diverse schermen.
Mijn man begon aan een opsomming van wat er allemaal te doen was in de stad. Hij lijdt aan een lichte vorm van Fear of Missing Out, ook wel FOMO. Het is een aandoening die gepaard gaat met het niet kunnen maken van keuzes in je tijdsbesteding. Bij hem uit zich het erin dat hij altijd overal wil zijn, want misschien mis je wel wat.
Ik heb ook FOMO, maar in een meer passieve vorm. Omdat er zo veel is en ik niet kan kiezen, ga ik maar nergens heen. Ik mijd de agendapagina’s van Het Parool dan ook zo veel mogelijk.
Maar nu die pagina’s werden voorgelezen, ontkwam ik ook niet aan de wetenschap dat Hakim in het Het Vondelpark was met een voorstelling over poep. Saaai, riep de oudste meteen en begon weer met gefoezel op zijn telefoon.
Er was nog een local goods market in De Hallen, maar die serveerden we gevieren al af. Winkelen met kinderen is géén goed idee en kom op, het werd mooi weer. Dan maar naar het Erasmuspark? Daar was een filiaal van het Grachtenfestival geopend met een mini-opera. Dat leek ons wel wat, maar het kroost riep in koor: ‘Saaaaaai’
Er was in het Rembrandtpark ook een picknick van Jan Eef. Dat leek mij wel wat. Kon ik meteen wat leuke fotootjes maken. “Dat vind ik ook wel leuk”, zei de jongste. “Maar dan moet er wel een vriendje mee.”
Er volgden met de achtjarige daarom nog stevige onderhandelingen. Want dat vriendje kon wel mee, maar dan moesten er wel twee evenementen worden bezocht. Want naar slechts een feest gaan als er zo veel keuze is, dat vindt Echtgenoot zonde. Want: “We wonen nou eenmaal in die stad, dan moeten we er van genieten ook”
Er werd een buurmeisje opgetrommeld en gedrieën gingen ze op pad. Ik bleef, met de oudste. “Ik hoor het wel als het leuk is, hè?, dan kom ik ook”, zei ik toen ik plaatsnam op de bank en de telefoon ter hand nam om te kijken of wat mijn vrienden en bekenden aan het doen waren op deze zonnige zondagmiddag.
Een half uur later ging de telefoon. Het Vondelpark was vol,vanwege Acda en De Munnik.
Maar een park verderop zat iedereen lekker rustig in het zonnetje en ‘iedereen’ was er. Dus wij gingen toch ook maar. We troffen er de buurvrouw. Die wist te melden dat het bij De Hallen óók heel erg leuk was. En waren we eigenlijk al in het Westerpark geweest? We zaten bijna allemaal weer op de fiets.
Toen dacht ik aan die uitspraak van Martin Bril, over dat je meer mist dan je meemaakt. Zo kwam het dat we er nog een namen en dat hele Rembrandtpark niet meer uit kwamen.
Volgende week wachten ons weer FOMO-momentjes. Dan is het namelijk Uitmarkt.
Martine de Vente
