Hapje uit duizenden: ketan unti van Toko Bandung

Ketan unti. Foto: Patricia Jacob.
Hoogstins2024

Niets mis met lemperkue lapis en bapao. Maar er zijn veel meer andere Indo-snacks. Voor de unusual suspects op dit gebied, moet je in Amsterdam volgens Patricia in Nieuw-West zijn.

Voor het nieuwste nummer van Moesson. Hét Indisch Maandblad hopte ik van toko naar toko in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Bij toko’s kom je veel dezelfde snacks tegen, zoals lemper, kue lapis en bapao. Hartstikke zonde: het Indo-snackpalet is véél breder dan dat. Ik besloot op zoek te gaan naar Indische en Indonesische snacks die je niét bij elke toko vindt, en die unusual suspects in kaart te brengen.

Waroeng Adji
In het  novembernummer van Moesson vind je het complete overzicht, maar ik licht hier een tipje van de sluier op. Na de Indonesische onafhankelijkheid belandden veel Indo’s in Nieuw-West. Vandaar dat je er veel toko’s vindt. Over Makassar heb ik al vaker geschreven. Het is dan ook een instituut. Maar Waroeng Adji heb ik  volgens mij niet eerder genoemd. Terwijl deze toko al decennia aan de Johan Huizingalaan zit, en bijzondere hapjes aanbiedt. Op bestelling kun je er onder meer kue lumpur (kokoscakeje met rozijnen) en kue gara bikang (cakeje van rijstmeel, vanille en kokosmelk) krijgen.

Gefrituurde kaneelkoeken als UFO’s
Als je toch in Nieuw-West bent, raad ik je aan om ook naar Toko Bandung aan de Pieter Calandlaan te gaan. Je vindt er bijvoorbeeld kue cucur, gefrituurde ‘kaneelkoeken’ in de vorm van UFO’s, en lalampa, een rijstrolletje met een pittige vulling van tonijn en verpakt in bananenblad. Toen ik er was hadden ze ook ketan, kleefrijst. Op mijn verzoek deed een medewerkster er vloeibare Javaanse palmsuiker (gula djawa) en geraspte kokos bovenop.

Verleidelijke geur
Ketan unti heet dit hapje, simpel, maar lekker dat het is! En dan die geur! Ik begrijp niet waarom nog niemand eraan heeft gedacht om daar een parfum van te maken. In Indonesië eten ze het graag als ontbijt. Bij ons thuis aten we als tussendoortje of toetje. Weer of geen weer. Volgens mijn moeder kon ketan unti altijd.

Wonderschone herinneringen
Als ik het eet, ga ik terug in de tijd. Ik zweef dan naar mijn kindertijd, waar standaard de lekkerste geuren uit de keuken kwamen, en ik door mijn ouders als een prinses werd vertroeteld. Door mijn wonderschone herinneringen smaakt dit hapje nog beter, zoeter en verfijnder. Wat let jou om ook zulke herinneringen te creëren? Geef ketan unti aan iemand waar je zielsveel van houdt, sluit je ogen, en geniet samen in stilte.

DeWestkrant