Patricia wilde even gaan lunchen bij Café de Toog in de Nicolaas Beetsstraat, maar stond pas vier uur later weer buiten. “De minuten tikken weg als wij de een na de andere boom opzetten.”
Dat er aan de muur achter de toog een schilderij van Herman Brood (1946-2001) hangt is passend. Zodra Bas Brouwer in 1990 De Toog begint, is de zanger en kunstschilder er vaste gast. Dit café op de hoek van de Nicolaas Beetsstraat 142hs met de Brederodestraat was niet alleen Hermans stamkroeg. Ook was het jarenlang de verzamelplek waar vandaan Herman en zijn Wild Romance het land in trokken om op te treden. In dit artikel lees je er meer over.
Kopstootjes
Ik begrijp die Herman wel. Toen we in de J.P. Heijestraat woonden, kwamen we er regelmatig. Met het bruine interieur, gerinkel van glazen, vrolijk personeel en babbelende buurtbewoners was het de ideale plek om op te laden. Als we er vandaag binnenlopen, merken we dat De Toog niets van zijn charme heeft verloren. De tijd lijkt er stil te hebben gestaan, hoewel de drankkaart wél met de tijd is meegegaan. Nog steeds kun je er verschillende Kopstootjes achterover slaan, maar havermelkcapuccino’s zijn evengoed een optie.
Uitsmijters
De menukaart is minstens zo up-to-date. Tosti’s of uitsmijters met ham, kaas en/of tomaat (vanaf 12 euro) staan gebroederlijk naast brood met kimchikroketten en gochujang-mayo. Om je borrel áf te maken, kun je frikadelletjes, vlammetjes of jackfruitballen laten frituren. Daarnaast kun je een blikje sardientjes La Perle de Dieux laten opentrekken of happen in Japanse dumplings met eend.
Smulplank
Qua diner is het aanbod een stuk breder dan ik me van tien jaar geleden kan herinneren. Naast typisch eetcafévoer, zoals kipsaté of hamburgers met patat, vind je er pizza’s, pasta en veelbelovende planken, waaronder eentje met makreelsalade, garnalenkroketjes, tempura garnalen, zeekraalsalads en sardientjes. Ik heb zo het idee dat deze smulplank niet zou misstaan op deze lijst met begeerlijke planken.
Reuring
Wij zijn er om old skool te lunchen: een uitsmijter kaas, brood met twee kroketten (11 euro). Net wat je wil op een druilerige, verrassend koude dag. Het meisje dat bedient loopt de benen uit haar lijf, terwijl het café langzaam volloopt en ze pas rond 14.00 uur versterking krijgt. Ondanks alles loopt ze stralend rond en blijft ze hartelijk. Het schijnt dat Herman Brood er wel eens zat te schetsen. Dat is ook het mooie hier: ondanks de reuring is er bij De Toog ook ruimte om naar binnen te keren. Iemand leest een boek, een ander slaat De Volkskrant open.
Alle achtergronden
Boven zitten vrienden te lunchen, verderop zit een groepje aan de koffie. Jong en oud met wat voor achtergrond dan ook. Bij De Toog is het zo gemoedelijk dat iedereen zich thuis kan voelen, inclusief studenten, pensionado’s en ouders met kinderen. Gebabbel mengt zich met gelach en gejoel.
Blije momenten
De minuten tikken weg als wij de een na de andere boom opzetten. Eindeloos ouwehoeren, ons gezamelijk ergeren aan van alles en nog wat, ondertussen plannen maken voor nieuwe avonturen. Voordat we er erg in hebben, zijn we vier uur verder. Cafés als De Toog brengen mensen dichter bij elkaar en zorgen voor blije momenten. Met alles wat er op dit moment speelt is dat een geschenk uit de hemel.
