Ex-Amsterdammertjes

Het is zo’n echte hutjemutje-verjaardag, drie hoog achter in West. De vrienden van ‘buiten’ zijn er ook. Dat zijn er in de loop van de jaren steeds meer geworden: stellen die de stad hebben verruild voor een vrijstaand stulpje in de Vinex. En hun kinderen.

De vrienden doen net of ze zich niet ergeren aan het gebrek aan zitplaatsen. De kids, gewend aan huizen waar je rond het kookeiland in de hoogglanskeuken nog een dansfeest kunt geven, kijken hun ogen uit. ‘De huizen zitten hier aan elkaar!’ roept een jongetje bij binnenkomst. Zijn zusje posteert zich besluiteloos op de drempel van de zestien vierkante meter feestlocatie. ‘Wat hebben jullie een kleine kamer!’

Ze gaan op verkenning, en komen er tot hun verbazing achter dat er geen trap is. Boven spelen zit er dus niet in. Buiten dan? Helaas: het balkon, formaat postzegel, staat vol bier. ‘Heb je een speelkamer?’ vraagt de oudste aan Vriend, het feestvarken. Hij wijst ze de slaapkamer, waar ze vanaf de drempel het matras op mogen duiken. Ze vinden het maar een raar huis.

Onze vrienden hebben de grootste lol om hun kids. Ik vind het minder grappig. Een paar jaar geleden nog maar woonden ze hier om de hoek, op exact hetzelfde aantal vierkante meters. Elke ‘kleine kamer’ was toen een universum vol mogelijkheden. Buiten spelen deed ik met ze in het park, waarnaar we uren onderweg waren omdat er langs die gekke huizenrijen al zoveel vertier was. Een duif op het trottoir, een ronddwarrelende plastic zak.

Ze keken niet vreemd op van een meneer in een jurk of twee zoenende jongens. Echte Amsterdammertjes waren het. Nu vinden ze niet alleen onze etagewoningen raar, maar ook volwassenen zonder kinderen. En grote mensen die alleen wonen, zoals jarige Vriend, al helemaal. ‘Heb jij geen mama?’ vraagt er eentje met dorst die tevergeefs naar de vrouw des huizes zocht.

Mijn vrienden gingen de stad uit omdat dat ‘beter’ was voor opgroeiende kinderen. Meer leefruimte, minder verkeer, schonere lucht. Zal allemaal best. Als dit het resultaat is, vind ik het helemaal niet beter. Armoe, dat is het.

DeWestkrant