Bij Stacked T’s heb je zicht op een botanische achtertuin en breed lachend personeel. De bonus is het troostrijke voedsel waardoor een baggerhumeur als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Misschien komt het omdat de herfst nadert. Of wellicht ben ik, net als de hele wereld, gewoon coronamoe. Maar het is een feit dat ik de laatste tijd sloom en behoorlijk chagrijnig ben. Om het tij te keren, besloot ik om het vandaag over een andere boeg te gooien en te gaan ontbijten in een zaak met een torenhoog feelgood-gehalte. Het eerste adres dat bij mij opkwam, was Stacked T’s in de De Clercqstraat.
Gratis cheesecake
Ik was er vorig jaar net na de opening geweest en dat was prima-de-luxe. Ik herinner me nog dat de aandacht voor detail overal vanaf droop; van het eten met zo veel mogelijke lokale producten en de blije service tot het interieur. Een paar maanden daarna ging ik er nog een keer heen, samen met mijn vriend. We snakten naar koffie met taart. Helaas bleek de taart net op te zijn, wat we een klein drama vonden. Maar toen een medewerker onze teleurstelling zag, vertelde hij dat hij vandaag een cheesecake had gebakken en dat hij nog een stukje over had. Of wij daar trek in hadden, ‘het is gratis hoor’. “Já”, zeiden deze uitvreters, “kom maar door.”
Hortus Botanicus
De ‘taartman’ blijkt vandaag ook dienst te hebben. Als hij met een brede lach op ons afloopt, straalt hij nóg meer dan ik me kan herinneren. Misschien komt dit door de felle zonnestralen die vanuit de lichtkoepel pal op zijn haar neerdalen. Hij en de zaak baden vandaag in het licht, want ook door de ramen met zicht op de tuin dendert nazomerlicht naar binnen. Om vrolijk van te worden, net als die gigantische bananenplant en het andere jungle-waardig groen dat ik in de tuin zie. Op deze paar vierkante meter in Oud-West vind je dus gewoon een soort Hortus Botanicus. Er zal wel een microklimaat heersen of misschien heeft eigenaar Jeroen de Pont wel knettergroene vingers.
Groovy sound
Terwijl de intens verleidelijke geur van gebakken bacon door het ruime pand dwarrelt, spitten wij de kaart door. Met een groovy sound op de achtergrond, inclusief het ritme van mijn favoriete zanger Anderson Paak, vechten we ons door de keuzestress heen. American waffles met stroop, gefrituurde kip, bacon en ei? Eggs benedicte met beenham op brioche brood? Een van de vele tosti’s, zoals de Truffel Steak ’N Cheese of de Choc ’N Marshmallow? Misschien kunnen we de borreltosti – een tosti in stukjes – combineren met een fudge brownie, een açai bowl en een milkshake banaan?
Troostrijk voedsel
Na een hoop gemuts – wel/niet, ja/nee – weten we het: een tosti met geitenkaas, tijm, vijgen, honing en bacon (11,95 euro) en wentelteefjes van suikerbrood met mascarpone, sinaasappel zest en fruit (11,50 euro). Prima ontbijtjes op zichzelf, maar nog beter als je 50/50 gaat. Als je ze deelt, heb je echt de ideale mix van zoet en hartig. Ik begin nog net niet te jodelen van geluk, maar het smaakt als een tierelier. Troostrijk voedsel, dát is het.
Support
Na afloop zie ik eigenaar Jeroen weer. Hij herkent me nog van de eerste keer. Ik voel me gevleid. Natuurlijk gaat het gesprek even over corona. “Sinds de opening vorig jaar ging het steeds beter. We waren echt lekker bezig. Maar toen kwam corona.” Net als iedere horecaondernemer heeft ook hij last van de pandemie en de verwarrende, soms tegenstrijdige regels. Ik wou dat ik geld had om iedere ondernemer met hart voor zijn zaak én voor Amsterdam te steunen. Zulke mensen verdienen alle support en reken maar dat Jeroen een van hen is. Ik verheug me nu al op mijn volgende bezoek!
