Sinds een maand heeft Westerpark er twee nieuwe Chinese zaken bij. Je eet er kippenvoetjes en andere delicatessen die je ook op de Zeedijk vindt.
Als je met je ogen knippert, kan het zijn dat er weer een kiosk van eigenaar is gewisseld. In het tentje waar Mr. Poli lekkers uit Puglia verkocht, hangen sinds een maand rode lantaarns en sissen er dumplings in de pan. Hoewel die deegpakketjes er ook met varkensvlees en groente zijn, lijken de nieuwe eigenaren vooral trots te zijn op hun vegetarische varianten. “Biet, spinazie, wortel. Geen kleurstof, puur natuur. Eén euro per stuk.”
Crêpes met pekingeend
Tel daar drie euro bij op en je hebt een noedelsoep. Voor 4,50 euro wokken ze een vegetarische nasi voor je. Leg circa het dubbele neer en je hebt babi pangang of pekingeend met witte rijst of crêpes. Volgens de eigenares zijn de crêpes met pekingeend hun bestseller. Dat begrijp ik wel. De gevulde pannenkoeken lijken op platgeslagen loempia’s. Maar de vulling is tien keer spannender dan de gemiddelde loempia: ijsbergsla, ei, kroepoek, sojasaus, sesam, oestersaus, koriander en pekingeend. “Meteen eten. Anders zijn ze zacht.” Alsof ik die snack kan laten staan. Perfect als voorgerecht voor twee.
Géén bami met spiegelei
Dicht bij deze kiosk, die Dumplings heet, zit een andere nieuweling: Wang’s Flavour. In dit pand in de Tweede Nassaustraat zat voorheen Long Chie. De huidige eigenaren zijn kennissen van de vorige. De nieuwe eigenaren hadden een zaak op De Bazaar in Beverwijk, maar waren het zat om bami met spiegelei en andere Hollands-Chinese gerechten te serveren. In hun nieuwe zaak draait alles om de échte Chinese keuken. Pa staat in de keuken en krijgt hulp van de vorige kok, ma is gastvrouw. Hun twee zoons springen bij indien nodig.
Gestoofde varkenskuit
De vergane glorie-sfeer van Long Chie is uitgewist; de zaak oogt fris. In de etalage blinken gerechten van plastic. Erg praktisch, zo blijkt. “De favoriete gerechten van de Chinezen die bij ons komen zijn gestoofde varkenskuit, gestoomde kip met chili-olie en gestoomde zeebaars met rode pepers”, zegt een van de zoons, terwijl hij een nep-vis pakt. “Zó ziet zo’n baars er ongeveer uit.”
Gemarineerde tofu
Het menu is eindeloos. De lijst met dim sum imponeert. Er zijn dumplings, maar ook zoiets griezeligs als kippenpootjes – géén drumsticks, maar voetjes. Wij bestellen de xiao long bao, gestoomde broodjes met varkensvlees geserveerd met azijn. We krijgen ‘pingpongballen’ van gehakt met een dumpling-achtig deeglapje. Apart. Ik verwachtte een soort bapao. De gemarineerde tofu die we daarna krijgen, zou een lunchgerecht kunnen zijn (3,50 euro). De tofu is lekker stevig – net of je vlees eet – en vrij pittig gekruid. De garnalendumplings in onze soep zijn aardig, alleen mag de bouillon wat krachtiger. De Chongqing noedels met gehakt hebben meer power (7,50 euro), ideaal als bodem voor een zuipsessie.
Bamisoep met zuurkool
“We hebben ook altijd gerechten buiten de kaart om. De Chinese groep die dáár zit, heeft er een paar besteld”, zegt de zoon. Spannend, dat lijkt me wel wat voor een andere keer. Hoewel ik ook benieuwd ben naar de bamisoep met varkensvlees en zuurkool. Of naar de gekookte visfilet met zure groente en chili. Best wel een andere wereld hier. Normaal zouden we hiervoor naar de Zeedijk gaan. Maar dan hadden we vast geen chocola, pepermunt én een sleutelhanger bij de rekening gekregen.
Dumplings: nog geen site/Facebook
Wang’s Flavours: https://www.facebook.com/Wangs-Flavour-1994306584152794/
