Het nieuwste café in West is volgens Patricia anders dan anderen: het is er warm en knus. De Zingende Zwaan biedt ruimte voor ‘eindeloze ouwehoersessies’, terwijl je in een kogelbiefstuk of vodka pasta prikt en eindigt met een chocoladedessert.
Nu minimalistisch ingerichte ruimtes met beigetinten en Japanse invloeden schering en inslag zijn in de hoofdstedelijke horeca, is het een verademing om binnen te lopen bij een café dat warm en knus is. Ik heb het over De Zingende Zwaan in de Eerste Helmersstraat 250, een zaak die sinds 4 augustus in bedrijf is en vier eigenaren heeft: Jenda Baarsma, Marit van der Meijs, Mik de Groot en Maarten van Belkom. Maarten heeft behalve deze zaak ook nog restaurant Faam in De Baarsjes en eetcafé Wijmpje Beukers in De Pijp.
Londense pub
Door de stoelen, tafeltjes en barkrukken van bruin hout, de lange toog, het gedempte licht en wirwar van muurdecoraties (schilderijen, spiegels, koperen bel) doet De Zingende Zwaan me denken aan een oer-Hollandse bruine kroeg. Maar de eigenaren hebben zich toch echt laten inspireren door de Engelse borrelcultuur en willen met hun café een Londense pub naar Amsterdam halen. Volgens hen is dat zo’n plek waar je op de stoep een borrel drinkt en waar binnen iedereen met iedereen praat.
Schouderklopje
Buiten staan talloze stoeltjes en tafeltjes opgelijnd, niet alleen langs het pand maar ook op het pleintje voor het café. Plaats genoeg dus, voor een biertje of wijntje in de frisse lucht, plus een babbel erbij. Ook in het café is het goed zitten. Opvallend is dat de tafeltjes zo dicht bij elkaar staan dat je je buurman (m/v/x) een schouderklopje kan geven. Bij de bank langs de muur staan een soort van poefjes. Handig om te pakken als je (on)bekenden uitnodigt om erbij te komen zitten. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, toch?
Fish & chips
Het interieur van De Zingende Zwaan is ingericht op eindeloze ouwehoersessies met wie dan ook. De kaart is zo samengesteld dat iedereen tussen het kletsen door iets passends vindt om te eten. Er zijn gerechten waar ook je (groot)ouders hun vingers bij zouden aflikken, zoals kogelbiefstuk met pepersaus en worst met puree en sjalottensaus (14,50 euro). Hippe vogels kunnen zich laven aan vodka pasta of een smashburger. Voor hardcore snackvolk zijn er sticky spareribs en porties fish & chips. Vega’s kunnen onder meer losgaan met artisjokhart, inclusief gerookte ricotta, chili-olie, doperwt en abrikoos (10,50 euro).
Chocolate Wonderland
Maar van welke pluimage de gasten ook zijn, ik wed dat ze allemaal als een blok zullen vallen voor de hemelse modder, een dessert van chocolade, olijfolie, Maldon-zout en hazelnoot. Want, zeg nou zelf, wie houdt er nou niet van een stevige chocolademousse op z’n tijd? Jaren geleden at ik dit dessert bij het gelijknamige restaurant in het centrum, op de Oude Waal. Benieuwd hoe de versie van De Zingende Zwaan is.
Blije gevoel
Terwijl ik in de zon mijn cappuccino drink en in mijn Jan Hagel-koekje hap, droom ik weg en dool ik even als Willy Wonka door een Chocolate Wonderland. Als ik op de fiets stap, houd ik dat blije gevoel nog lang vast. “Tot de volgende keer”, roept een medewerkster, terwijl ze enthousiast zwaait. Heel sympathiek! I’ll be back.
