Simon de Wit in Noord is de eerste zaak van Simon Kwekkeboom uit Nieuw-West. Alleen al de Thaise bitterballen zijn de oversteek over het IJ waard, vindt Patricia.
Afgelopen vrijdag ging de zaak officieel open, maar sinds 29 maart kon je al terecht in het pand waar ooit een kruidenier zat. En dat bleef in Noord niet onopgemerkt: de twee keer dat ik er vorige week at zat het tjokvol. Goed nieuws verspreidt zich snel en reken maar dat dit goed nieuws is: Simon de Wit aan het Spreeuwenpark is een aanwinst in het Amsterdamse horecalandschap. Oprecht vriendelijk personeel, originele opties (kaasfondue voor één persoon, yes), zachte prijzen en een handige locatie, zelfs als je niet in Noord woont. Achter CS pontje pakken richting IJplein, 4 minuten lopen, kláár. Niet mutsen, maar gáán.
Hotmamahot
Een van de eigenaren van dit eetcafé, Simon Kwekkeboom (geen familie van), werkte eerder bij Café Cook en De Walvis in West. Net als zijn huidige zakenpartner Raoul Da Graca, met wie hij samenwerkte bij café Kingfisher in de Pijp, droomde hij van een eigen zaak. Ze kwamen in contact met Hotmamahot, het culinair collectief dat in Noord onder meer Pompet en Klaproos heeft, en de rest is geschiedenis. Nu fietst hij elke dag vanuit Nieuw-West naar Simon de Wit en werkt hij met zijn team keihard aan een ‘zaak waar de buurt ook wat aan heeft’. In die buurt – de Vogelbuurt – is goede, betaalbare horeca schaars. Kwekkeboom hoopt dat de zaak met terras uitgroeit tot ‘een ontmoetingsplek voor alle buurtbewoners’.
Indonesië
Aan het eten zal het zeker niet liggen. Allemachtig, wat zijn de Thaise bitterballen gruwelijk lekker. Rundvlees gestoofd in kruiden voor de massaman curry, pindamosterd ernaast (6 euro). Om van in vervoering te raken. Alléén als het patatje rendang (8,50) voorbijkomt, kijk ik even op: een Mount Everest van knapperige friet met een flink schep Indonesisch stoofvlees on top. Het thema ‘Indonesië’ keert vaker terug op de kaart. Zo is er bijvoorbeeld ook soto ayam, Javaanse kippensoep geserveerd comme il faut: met rijst, sambal, eitje en emping, chips vanmelindjo-noten. De soep smaakt ook zoals het ‘heurt’, krachtige bouillon, veel kip – en dan dus géén duffe kipfilet, maar stukken die zo van het bot zijn gevallen (10,50 euro). Mijn Indische moeder zou er respect voor hebben. Overigens is het niet alleen Azië dat de klok slaat. Klapstuk, veggie taco’s en paddestoelenburgers vind je er ook. Op eerste en tweede Paasdag is er een brunch. Check de details bij het personeel!
https://www.facebook.com/Simon-de-Wit-548472705648991/
