Brood- en banketbakkerij Afrah Fes op Plein ’40-’45 heeft veel te bieden: mini-crompoucen, honingkoek én bastilla. Volgens kenners zijn de zoet-hartige pasteitjes hier ‘gruwelijk lekker’. Patricia ging dat checken.
Rond de marktkramen op Plein ’40-‘45 is het zoals altijd lekker druk. Er wordt geknepen in fruit om miskopen te voorkomen. Ik zie sinaasappels zo groot als meloenen. Olijven en dadels zijn niet aan te slepen. Shoppers zwaaien met zakken vol platbrood.
Straatdecoratie
Wanneer ze al dat eten gaan verorberen blijkt uit de straatdecoratie die dit jaar voor het eerst boven het plein hangt. ‘Happy Ramadan’ staat erop, zoals we eerder schreven. Na zonsondergang en voor zonsopgang verbreken de moslims het vasten. Traditioneel gebeurt dat ‘s avonds met dadels, een glas water en een kom soep. Daarna volgt een hoofdmaaltijd en een dessert.
RestoTips Amsterdam
Dat ik vandaag in Nieuw-West ben en naar binnen ga bij brood- en banketbakkerij Afrah Fes, Plein ’40-’45 nummer 7, komt door berichten op de Facebook-pagina RestoTips Amsterdam. Een van de leden van deze community was benieuwd waar zij de beste bastilla van Amsterdam kon kopen. Aangezien ik verzot ben op dit hartige en tegelijkertijd zoete Marokkaans pasteitje met kip of vis was ik een en al aandacht. Ik kwam opvallend vaak de naam Afrah Fes tegen. De bastilla van deze bakkerij in Nieuw-West zou ‘gruwelijk lekker’ zijn, zowel in de kip- als de visvariant.
Mini-crompoucen
Terwijl ik oog in oog sta met de pasteitjes op de toonbank laat ik me afleiden door mini-crompoucen waar de room bijna uitfloept, joekels van moorkoppen en stapels chebakia (Marokkaanse honingkoeken). Ik spot Marokkaanse pannenkoeken en potten amlou, een smeersel van geroosterde amandelen en arganolie. Een vriendelijke medewerker herinnert me aan mijn missie: “Kan ik u helpen?”
Bestsellers
Het blijkt dat hij nu alleen nog bastilla met kip heeft (à 3,50 euro), de vispasteitjes komen later. “Ze worden nu gemaakt.” Ik begrijp van hem dat de pasteitjes bestsellers zijn. “Ik merk dat mensen nu echt zin hebben in bastilla.” Ik kan me er iets bij voorstellen. Er zit zoveel lekkers in: gekruide kip of vis, amandelen, kaneel. De boter van het deeg voelt als zalf. De kruiden en specerijen dwarrelen als parfum in de lucht. De pakketjes eten makkelijk weg en vullen als een tierelier. Precies wat je wilt na urenlang vasten, lijkt me.
Memorabele avondmaaltijd
‘s Avonds blijkt dat de kippasteitjes aan mijn verwachtingen voldoen. Wat een lekker hapje: door al de kip die erin zit, barst de bastilla bijna uit zijn krokante outfit. Met een salade erbij creëer ik een avondmaaltijd om te onthouden. Bastilla-wise heb ik nog één vraag.
Jawhara
In het Marokkaanse surfdorpje Taghazout at ik ooit jawhara, bastilladeeg met melkroom en oranjebloesemwater. Allemachtig, wat was dát een ontdekking. Ik bleef ervan eten, terwijl de poedersuiker omhoog dwarrelde als woestijnzand en al die room best vult. Bij mijn weten is deze lekkernij in Amsterdam niet te koop. Welke bakker brengt daar verandering in? Afrah Fes?
