Aan goede ontbijtadressen geen gebrek in West. Maar als je budget het nulpunt nadert, is je keuze beperkt. Croissanterie Balance in de Schaepmanstraat biedt dan soelaas.
De 17-jarige medewerker van Croissanterie Balance in Westerpark overweegt om na de havo naar het vwo te gaan en vervolgens te gaan studeren, medicijnen wellicht. Een klant ziet dat plan wel zitten, maar moet toch iets kwijt: “Broer, wat zegt je hart? Je moet niet alleen maar denken met je hoofd. Je hart moet het er ook mee eens zijn.”
Mooi taxiprijsje
Als je op het pleintje tegenover sportschool Shape in de Van Hallstraat loopt, zou je niet zeggen dat achter de gele luifel van de bakker al bijna twee decennia een heus ontmoetingscentrum zit. Ik was er al tig keer voorbijgelopen, maar ging er pas naar binnen toen ik voor derde keer door een taxichauffeur op de plek werd gewezen. Boujama, de energieke eigenaar van Balance, glundert als ik vertel over mijn tipgevers. “Taxichauffeurs komen hier omdat we al vanaf 6.00 uur ’s ochtends open zijn. Ik ken ze allemaal. De volgende keer dat je een taxi naar Schiphol neemt, moet je een dag van tevoren bij me langskomen. Ik kan vast wel een mooi prijsje voor je regelen.”
La vache qui rit
Behalve taxiritten voor een prikkie heeft Boujama nog veel meer goeds in de aanbieding. Eitjes in allerlei soorten en maten zijn overduidelijk zijn specialiteit. In de vitrine staat het meesterwerk: een tortilla zo groot en hoog als een appeltaart. Op de meeste tafels liggen bordjes met spiegeleieren op brood en pittige olijven ernaast. Een jongen vraagt in onvervalst Amsterdams om de tube mayonaise. Terwijl hij mayo op zijn eieren spuit, vertelt hij dat hij normaalgesproken de Marokkaanse pannenkoek bestelt – msmen – maar dat hij vandaag een uitzondering maakt. Hij eet de msmen het liefst met honing of kaas. “Ze verkopen ze hier ook met La vache qui rit. Dat vind ik minder. Ik at de pannenkoeken 25 jaar geleden voor het eerst bij de moeder van een Marokkaans vriend. Marokkaanse pannenkoeken zijn lekkerder dan Hollandse.”
Bastilla knettervol kip
Naast de msmen in de vitrine zie ik chocoladebroodjes en gevulde koeken. Boujama: “We hebben voor iedereen wat lekkers. Misschien wil je een panini of een pasteitje?” Een pasteitje is natuurlijk altijd goed. Zeker zo’n Marokkaanse versie met een vulling van vis of kip met amandel en kaneel. Voor drie euro per stuk eet ik een smakelijke bastilla knettervol kip. Een pannenkoek met honing erbij en in totaal vier koppen koffie à 2 euro. Dat is slechts 14 euro voor een ontbijt voor twee. Om blij van te worden, deze zaak. Waar voor je geld, géén copy paste hipster-decor maar een verfrissend eenvoudige setting met witte tegels, een snorrende poes en Marokkaanse landschapsfoto’s aan de muur plus een uiterst vriendelijke sfeer. Want zeg nou zelf: waar in de stad krijg je bij vertrek nog een handje van de eigenaar?
Geen website
