We schreven er in november al over, maar inmiddels is het toch echt zover: de eerste 100% vegan & plant based supermarkt van Amsterdam is open. Driemaal raden waar die is. Juist ja, in de Jan Evertsenstraat. Toen James Fresco op 29 januari de deuren van Vegan Fresco opende, zwol de rij voor de deur al snel aan. Dranghekken moesten het enthousiasme van de bezoekers, vooral opgewonden twintigers en dertigers, temperen.
Synoniemen, toch?
Ik vraag me af of er tussen hen ook iemand was die, net als ik, ietwat in de war was:
veganistisch én plantaardig, eh, dat zijn dus geen synoniemen? Voor ondertiteling surfte ik naar de site van de Nederlandse Vereniging voor Veganisten. “Een plantaardig dieet is niet per se ook veganistisch”, las ik. ”Bijvoorbeeld, wijn kan geklaard zijn met dierlijke bestandddelen. In deze gevallen is het eindproduct wel plantaardig, maar is het proces niet per se veganistisch.” En: “Ook kokosnoten zijn niet veganistisch, als ze zijn geplukt door getrainde apen.” Ah bon, nou ik heb ‘m hoor. Ik loop nu een stuk zelfverzekerder naar binnen.
Kinder surprise
Echt gezellig is het er niet – het interieur is steriel. Het aanbod is dat echter wél. Mijn oog valt meteen op de repen in plasticvrije verpakking van Vivani. Uit ervaring weet ik dat de Crunchy Coconut, die ook geschikt is voor veganisten, boterzacht is. Als er ‘crème’ op de verpakking zou staan, zou ik het zo op mijn gezicht smeren. Bij de chocoladecollectie bij de entree zie ik ook een alternatief voor het klassieke ‘surprise-ei’: een doosje van PLAYinChoc met twee chocolaatjes van enkel cacao, vanille en kokos, plus een 3D puzzeltje in de vorm van een bedreigd dier of dinosaurus.
‘Zwarma’
Iets verderop, bij de koelkasten, kom ik ook ogen tekort. Garnalen van tofu, shoarma van zwammen (‘zwarma’). Eh, is dat lekker dan? En, wat zie ik daar: Cashew Fermentino? Spannend, spannend. Dit blijkt een ‘kazig’ product van gefermenteerde noten te zijn. Ondertussen graai ik naar achter om een pak veganistische pasta in mijn mandje te flikkeren: tortellini met eekhoorntjesbrood. Basilicum en tomatensaus erbij en klaar ben ik, aldus de verpakking.
Soy jerky
Via de koeling met pizza’s, waarvan de Planty Nacho Pizza van Rebel Chef me wel wat lijkt, en de zuivelvrije cheesecakes van Dairy, kom ik bij de wijnafdeling en het schap met noten en chips. Ik hang effe de Mexicaan uit en gris tortillachips van Lima – uiteraard gebakken met zonnebloemolie, géén palmolie– uit het vak. Hup, wat biologische tortillawraps erachteraan en dóór, totdat ik iets vrij wonderlijks zie: soy jerky, gedroogd en gekruid ‘vlees’ van sojaproteïnen. De vleesvariant heb ik in Zuid-Afrika leren kennen, maar bij deze plantaardige variant kan ik me nog weinig voorstellen. Volgende keer maar eens proberen.
Citroen-gember-chiakoekjes
Hyper van al de ontdekkingen bij Vegan Fresco sjees ik langs de koekjesafdeling en de cosmeticasectie naar de kassa. Het aanbod laat zien hoe het eten van de toekomst eruit kan zien. Best wennen om producten die je al decennia kent in een plantaardige outfit te zijn. Maar creatief is het zeker. Buiten trek ik mijn zak met vegan friendly oh-la-la tea biscuits van Rhythm108 open. Deze citroen-gember-chiakoekjes blijken kakelvers te zijn. Ze zijn zo knapperig dat het lijkt alsof ze zó uit de oven van een lief bakkertje zijn gelopen. Ik proef de frisheid van Siciliaanse citroenen en de pit van gember. Vegan Fresco mag dan hartstikke hip zijn, maar dit verkwikkende koekje is ouderwets goed.
