Een botermals kadetje met een dikke laag smeuïge paté. Dat is het enige waar ik zin in heb na het sporten – en ook alleen maar dan. Daar kun je allerlei analyses op loslaten, maar ik weet wel beter: het is de lokroep van Broodje Daan.
Je zou ook kunnen zeggen: het Pavlov-effect van deze broodjeszaak. Hij zit op vijf minuten slenteren van mijn sportschool. Zo heb ik hem ontdekt. Rijkelijk laat, na twaalf jaar Baarsjes. De Jan van Galenstraat, waar Broodje Daan zit, is een van onze hoofdwegen. Maar juist daarom scheur ik daar altijd zonder op- of omkijken doorheen. Het is toch een soort niemandsland op weg naar de Ring of Bos en Lommer.
Maar wie eens iets nieuws probeert, wordt beloond. Na mijn eerste keer fitness maakte ik zomaar ook mijn debuut in deze oud-Hollandse parel. Trillend en draaierig stond ik voor de vleeswarenvitrine en las: We zijn wel heksen, maar kunnen het niet! Het stond op een tegeltje dat daar lag. Bovenop de afgedekte bak kipkerriesalade.
Dat was nog niks, zag ik toen ik om me heen keek. De muren waren bezaaid met tegeltjeswijsheden (Mannen moeten zijn als koffie. Sterk, goed en warm). En met krijtbordjes, met daarop de specialiteiten van het personeel. Zoals Broodje Greet: roerei, tomaten, ui, sambal en champignons. En Broodje Lia, met oude kaas, rosbief en dieselsaus – whatever that may be. Van Daan zelf was er ook een broodje, net als van Anja, Richard en Romyna.
Je had ook nog thema’s, ontdekte ik. De Bal, de Tijger, de Wild FM (ja, dat is een broodje). Je zou er keuzestress van krijgen. Aangezien ik dat er niet meer bij kon hebben, richtte ik mijn blik weer op de vitrine voor mijn neus en bestelde het eerste wat in me opkwam. Een broodje paté dus.
Wie van de dames-met-de-vlugge-handen mij toen hielp, zou ik niet meer weten. En al helemaal niet of het Greet, Lia, Anja of Romyna was. Maar dat broodje is blijven hangen. En hoe. Ik wil niks anders meer. Even stond ik deze week in dubio, want er is een nieuw broodje: Buddy, naar het hondje van de zaak. Met warme worst én spek én kaas. Het was verleidelijk, maar ik heb het aan me voorbij laten gaan.
