Column Linda: Recyclen à la De Baarsjes

Hoogstins2024

‘Dump dat ouwe ding maar op straat!’ roep ik over mijn schouder. Ik laat me achterover vallen op mijn net uitgepakte matras. Hagelwit is het, lekker dik. Binnenvering top. Als ik me weer opricht staat mijn vader voor mijn neus. ‘Dat doe je toch niet met zoiets?’ Hij knikt met een vies gezicht naar het ouwe ding. ‘Tuurlijk wel’, zeg ik. ‘Dat weet je toch onderhand? Binnen tien minuten staat er iemand bij die het kan gebruiken.’

Hij heeft al rechtsomkeert gemaakt, richting volgende klus. Ik heb een hele waslijst en die moet vandaag af, want alleen op zondag kan pa gratis parkeren. Ik wacht op het geluid van de boor, maar hoor iets anders. Het komt van het balkon en doet me denken aan die nacht op de camping in Frankrijk, toen er een inbreker onze tent binnendrong.

Buiten zie ik Pa. Kapje voor de mond, zijn haar wit van het stof. Hij staat tot zijn enkels in het schuimrubber. Als hij mijn gezicht ziet heft hij zijn stanleymes even op. ‘Ja sorry hoor. Hier heeft toch niemand meer iets aan? Ik haal het even netjes uit elkaar.’

Netjes. Dat is mijn vader. Alles volgens het boekje of, zoals hij het zelf noemt: ‘zoals hij is opgevoed’. De Baarsjesbewoners? Allemaal smeerpoetsen, concludeerde hij al op de dag van mijn verhuizing vanuit Tilburg. Die bierblikjes in de portieken, die smoezelige auto’s die nooit iemand wast. En het allerergst: de afgedankte inboedels bij de ondergrondse afvalcontainers. Dat heel Amsterdam het zo doet, dat dit onze manier van recyclen is (‘het systeeheem!’), ik heb het allemaal meer dan eens aangevoerd. Tevergeefs.

En dus pak ik de bezem. Veeg het balkon aan rond mijn onttakelde matras. We tapen samen zes vuilniszakken dicht. Pa maakt compacte pakketjes van de spiraalbodem. Daar heeft ie een speciaal staalzaagje voor en sterk ijzerdraad. ‘Aan het opruimen buurman?’ informeert een lokale hangpuber als we voor de derde maal passeren. Uit het groepje rondom hem stijgt gelach op.

Ik voel me opeens heel erg onaangepast. Maar pa is trots. ‘Jazeker!’ roept hij vrolijk. ‘Zo doen wij dat in Brabant!’

Linda van Tilburg

DeWestkrant