Het gaat goed met de bioscopen in West, terwijl het bioscoopbezoek vorig jaar landelijk daalde. Met klassiekers weten ze een nieuw en jong publiek aan te trekken. En ze zetten in op een brede programmering en beleving: “Bezoekers hebben een gezamenlijke ervaring en bespreken aan de bar wat ze in het donker hebben meegemaakt.”
Het eerste volle jaar van The Movies aan de Haarlemmerdijk sinds de verbouwing was een ‘heel goed jaar’. “Amsterdammers zijn blij dat The Movies weer open is”, zegt Julien Staartjes, die ook de marketing doet voor De Filmhallen. Bij deze bioscoop in de Hallen waren ze ‘niet ontevreden’, maar er was nog niet de drukte van topjaar 2019. “Toen was er elke maand een fantastische film.”
Lab111 op het WG-terrein draaide zijn eerste jaar met vier zalen en moest ‘wennen aan de grote hoeveelheid bezoekers’. Ook Cinema De Vlugt, aan de Burgemeester de Vlugtlaan, breidde uit: van één naar drie zalen. De verbouwing duurde langer dan gedacht. “We zijn wel gegroeid, we hebben meer kaartjes verkocht en meer baromzet gedraaid. Maar door de vertraging niet zoveel als was begroot”, zegt Aydin Dehzad, één van de oprichters.
Verdiepende avond
Lab111 en Cinema de Vlugt richten zich op een brede programmering voor hun eigen ‘community’. In Cinema De Vlugt zijn naast de bekende films ook de grote titels uit landen als Suriname, India of de Arabische wereld te zien. Films waar ‘de buurt iets in herkent’, zegt Dehzad. “En bij betekenisvolle films organiseren we een talk achteraf.”
“We vinden het belangrijk om altijd iets om een film heen te bouwen”, zegt Tom Ooms, hoofd marketing van Lab111, dat zichzelf een ‘cultbioscoop’ noemt. “Dan organiseren we een verdiepende avond met sprekers, of we laten het eerdere werk van een filmmaker zien. Zo beleef je de film echt, en je kan er met een biertje over napraten.”
Jong publiek voor oude films
Alle vier bioscopen vertonen klassiekers. Lab111 zet daar vol op in, vertelt Ooms: “Niet volgens het oude principe van één keer een Fellini of een Kubrick op een maandagavond, maar vaker. En dan op goede tijden, ook in het weekend”. Dat werkt. “We zien dat bezoekers van onze klassiekers jonger zijn dan het publiek van de premièrefilms.”
Staartjes ziet ook dat klassiekers een nieuw en jong publiek aantrekken. “Met klassiekers wakker je filmliefde aan. En een klassieker is iets bijzonders. Heel iets anders dan het levende behang van de streamingdiensten”, zegt Staartjes. “Dat kan je altijd aanzetten en je kijkt vaak op Insta ernaast.”
De Filmhallen organiseert zogenaamde ‘specials’, zoals de films uit de Lord of The Rings trilogie, ‘voor een uitverkochte grote zaal’. Cinema De Vlugt kiest er in dit geval voor om klassiekers te programmeren uit bijvoorbeeld Turkije, Marokko of Egypte. Dehzad: “Zodat je herinneringen kunt ophalen aan je land van herkomst.”
Essentiële film
Over het komende jaar zijn de bioscopen optimistisch. “We gaan een mooi jaar tegemoet. Met het succes van Babygirl zijn we al goed begonnen”, zegt Staartjes. “Al is moeilijk te zeggen wat de branden in Los Angeles voor effect zullen hebben. De films die daar gemaakt worden, lopen mogelijk vertraging op en dat merken we dan later in het jaar.”
Ook van The Brutalist, een vier uur durende film over een Joodse architect die tijdens de Tweede Wereldoorlog naar Amerika vlucht, verwachten de bioscopen veel. “Het is een monument van een film, waarvoor je echt naar de bioscoop moet”, vindt Staartjes. Lab111 verwacht ook veel van Mickey 17, een film van de Koreaanse regisseur Bong Joon-ho, bekend van Parasite.
Kneiterhard werken
Iedereen is van de wereld, dat begin februari in première ging, is voor Cinema De Vlugt een belangrijke film. “Het is essentieel dat we zo’n film hier draaien. Net als Everybody loves Touda. De film gaat over kneiterhard werken voor een betere toekomst. Een universeel thema voor inwoners van Nieuw-West”, zegt Dehzad.
Ook al ontdekt de buurt Cinema De Vlugt steeds vaker, Dehzad maakt zich zorgen of bioscoopbezoek voor iedereen bereikbaar blijft. “Bij kinderfilms maakt de hele zaal gebruik van de stadspas. Voorheen kon je daarmee drie films per maand met korting bezoeken, dat is er nu nog maar één. Terwijl film kijken zo waardevol is. Je zit met z’n allen in een donkere zaal en krijgt een inkijkje in een ander leven. En je kunt er achteraf over in gesprek.”
