Als een ‘uit de kluiten gewassen kleuter’ knipte Patricia bij Pizza Project haar Napolitaanse pizza in stukken. Ze was lang niet de enige. De pizzabar in Oud-West is hot.
Ooit kon je in Noord spaghetti eten met een schaar. Mijn neefje Max ging uit zijn dak toen we daar gingen eten. Hij noemde het ‘de mooiste dag uit zijn leven’. Ook omdat hij die dag zijn Pokémon-collectie had weten uit te breiden met een paar kaarten waar hij al eeuwen naar op zoek was. Toen ik hoorde dat je in Oud-West pizza’s met een schaar kon eten, was ik een en al aandacht; dáár moest ik heen.
Studentikoos
Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag is het zover en lopen we binnen bij Pizza Project –
Neapolitan Pizza Bar in de Wilhelminastraat. Veel hout, plus rode, roze en groene accenten. Knus tot en met. Het doet me denken aan het snoephuisje van Hans en Grietje. Aan klandizie geen gebrek. Op alle krukken – hoge en lage – zitten klanten. De sfeer is los, vrij studentikoos. Rap krijgen we de kaart, olijven en een fles water. Een prima start!
Foodtruck
De eigenaren van de bar, Bas en Idske, begonnen in 2018 pizza’s te bakken in hun tuin. Daarna gingen ze professioneel bakken vanuit een foodtruck. Vorig jaar gingen ze nog een stap verder: in augustus was hun eigen pizzeria een feit. Ze laten het deeg minimaal 48 uur rijzen en bakken de pizza’s op meer dan 500 graden. Napolitaanse pizza’s maak je niet even. Ze zijn nu eenmaal een klasse apart. Daar kan nNea Pizza in de Bilderdijkstraat over meepraten.
Pizza van de maand
Mijn oog valt meteen op de pizza van de maand met asperges, buffelmozzarella, zongedroogde tomaten, ham en citroenrasp (14,70 euro). De versie met pistacheboter, basilicum, Parmezaanse kaas, mortadella, buffelmozzarella en geroosterde pistaches (14,50 euro) lijkt ons ook een must. Sneller dan verwacht, rollen de pizza’s uit de oven in de open keuken en is het tijd om te knippen.
Eenhaps-wraps
Een hoge krokante, maar toch luchtige rand. In het midden een ‘dal’ waarin de lekkerste ingrediënten badderen in kaas. Messen en vorken liggen binnen handbereik, maar als uit de kluiten gewassen kleuters grijpen we natuurlijk naar de schaar. Ik moet me inhouden om de pizza niet in reepjes te knippen en vervolgens op te rollen. Als ik zulke eenhaps-wraps zou maken, zouden we wel heel erg snel klaar zijn. Anyway, knippen is stukken relaxter dan snijden. Enne: duimen omhoog voor de kwaliteit van de pizza’s.
Pizza met chocola
Hoewel ik genoeg heb gegeten, loop ik de kaart nog even door. Focaccia met ‘dippers’ als truffelsaus of de pittige, smeerbare worst nduja, octopus in een tomatensaus met kruiden en wijn. Toffe starters! Dessertklassiekers als panna cotta, tiramisu en sgroppino. Alsof dat nog niet genoeg is, staat er ook pizza met chocola op het bord. ‘Om te delen’, staat erbij. Briljant idee, iets voor de volgende keer!
