De kaart van Björn Burgers in de J.P. Heijestraat draait om burgers waar ‘je zonder schuldgevoel van kunt genieten’. Eigenares Michélle Lelieveldt hoopt dat mensen net zo graag naar haar zaak komen als naar de voorganger: Frankie’s Corner.
Voor alle duidelijkheid: Björn Burgers in de J.P. Heijestraat is géén keten. De vega(n) stek trok vorig jaar in het pand waar ooit Frankie’s Corner zat. Frankie en zijn team waren uiterst geliefd in de buurt. Zijn opvolger werd dan ook kritisch onder de loep gelegd. Burgers om ‘zonder schuldgevoel van te genieten’? Een keten in de straat, néé! Buurtbewoners hunkerden naar een kleine, lokale ondernemer, waar ze net zo welkom waren als bij Frankie. Volgens eigenares Michélle Lelieveldt is dat ook precies wat ze hebben gekregen! Hoe zit dat nou?
Breda
Zoals ik schreef is Bjorn Burgers inderdaad begonnen in Breda. Ondanks dat ze in De Baarsjes wonen, opende Michélle in 2019 een zaak op het station van die stad. De vestiging, die werd gerund door haar vriend, liep goed. Maar desondanks stopten ze er in mei van dit jaar mee. Ze besloten zich voortaan volledig te focussen op Björn Burgers in de J.P. Heijestraat. “De zaak is 100 procent van mij, maar ik heb het geluk dat mijn vriend me kan helpen nu onze kleine man onlangs is geboren.”
Inbraak
Na haar zwangerschapsverlof stond ze te popelen om weer aan de slag te gaan. Op de dag dat ze terugkwam, ontdekte ze helaas dat er was ingebroken. Ongeveer een jaar daarvoor had ze ook al slecht nieuws gehad. Ze kreeg toen te horen dat de foodtruck die ze in 2019 had gekocht, en waarmee ze festivals wilde afgaan, volledig was afgebrand tijdens een loodsbrand in Amsterdam-Westpoort. “Toen ik erachter kwam dat er was ingebroken, dacht ik even: hoeveel pech kun je hebben? Maar goed, kop op! Ik heb heel veel zin om het buurtrestaurantje te worden. Ik hoop dat iedereen hier net zo graag naartoe komt als naar Frankie’s Corner.”
Verbouwing
Als ik er binnenloop, valt het me op hoe licht het er is. De deuren en ramen staan wagenwijd open; het lijkt binnen bijna of ik op het terras zit. De open keuken neemt in het interieur een prominente plaats in. Achter in de zaak kun je zelf water tappen. Reken je bij de kassa af, dan stuit je meteen op het felgekleurde kunstwerk van Tim Rodermans. “Mijn vriend en ik hebben de verbouwing helemaal zelf gedaan. Ik had me vooral verkeken op het sloopwerk. We hebben een fotoboek van de verbouwing gemaakt. Wil je het zien?”
Scandinavische namen
First things first, Michélle.Deze vrouw wil eerst eten. De spil van de kaart zijn de burgers op basis van peulvruchten en soja. Je kunt je eigen burger stellen of gaan voor een kant-en-klare versie met namen als Hølger, Tore, Ole en Björn. “De combinatie van ‘burgers’ en ‘Björn’ vonden we goed klinken. Vandaar de bedrijfsnaam. Dat Scandinavische komt terug in de namen van alle burgers.”
De burgers zijn er in een vegetarische en vegan variant. Het verschil zit ‘m in de kaas die ertussen zit: ‘gewone’ cheddar of vegan cheddar.
Signature burger
Ik bestel de signature burger: de Björn, een burger met cheddar, gekarameliseerde uien, vegan bacon, augurk, tomaat, frisse sla, knapperige uitjes, ketchup en Björns Burgersaus op een broodje(11 euro). Om er een diner van te maken, bestel ik er een crunchy vegan salade bij (7 euro).
Frietje gado gado
Terwijl ik op mijn eten wacht, spit ik de kaart uit. Ik zie loaded fries, wat op zichzelf niet opzienbarend is. Alleen zit er in deze zaak wel een heel aparte topping bij: gado gado. Niet de Indonesische groentesalade zoals ik die ken, maar een wirwar van tempeh ketjap, augurk, vegan mayo, satésaus, atjar en seroendeng (geraspte kokos met pinda’s). Allemachtig, wat is dát nou weer? Mijn Indische moeder zou een rolberoerte hebben gekregen als ik haar had verteld wat die Hollanders nu weer hadden bedacht. “Het is eigenlijk een messy patatje oorlog”, legt Michélle uit.“Gado gado betekent mix-mix. Dus je kunt er van alles doorheen doen. Het gerecht loopt trouwens heel goed.”
Sappig ‘vlees’
Voordat ik daarop kan reageren, en een boom kan opzetten over authentieke recepten en dat je daar vooral vanaf moet blijven, staat mijn bestelling op tafel. Véél dat het is, terwijl ik ‘slechts’ een single burger hebt besteld. Sappig ‘vlees’, overduidelijk gegrild, en dan die Björn-saus, een beetje zuur en kruidig: ja, dat eet hartstikke feestelijk weg.
‘Bloemige’ dressing
Op mijn salade liggen reepjes ‘vlees’ met de looks van gefrituurde en gepaneerde kip. Het leuke is dat ze ook zo smaken, en een krokante buitenkant hebben. Ze liggen op blaadjes sla, pruimtomaatjes en komkommer en een honing-mosterddressing die iets extra’s heeft; een zekere ‘bloemigheid’ zou ik zeggen. “We hebben al de recepten zelf ontwikkeld. De sauzen en dressings maken we ook zelf.”
Contact met klanten
Volgens Michélle zijn er nog steeds buurtbewoners die Frankie missen. “Maar er zijn ook veel mensen die zeggen dat ze blij met ons zijn. Onze buren, bijvoorbeeld. Zij vinden het leuk dat we ook ’s avonds open zijn en dat de lichtjes op het terras dan open zijn. In Breda waren we vooral een afhaalzaak. Hier kunnen we meer tijd nemen voor klanten. Het contact met hen vind ik het leukste van mijn werk.”
