Ook als stadsdeelvoorzitter heb je een briefje nodig om na negen uur ’s avonds nog de straat op te mogen. Daar kwam ik achter omdat ik met eigen ogen wilde zien hoe West er bij ligt wanneer de avondklok is ingegaan. Met een door de stadsdeeldirecteur ondertekend formulier in mijn achterzak ging ik op pad met straatcoaches en handhavers. Het was donker en koud, maar door het dikke pak sneeuw oogde de stad vredig. Er waren weinig mensen op straat, maar wie wil er bij een gevoelstemperatuur van min tien eigenlijk nog zijn?, vroeg ik mij af. In de buurt van De Hallen hing een groepje jongens rond. Het was nog geen negen uur. De straatcoaches kennen deze jongens, sommigen van naam, anderen alleen van gezicht. De sfeer is vriendschappelijk als ze de jongens aanspreken: ‘Alles oké? Vergeet de avondklok niet hè, hou de tijd in de gaten.’ Ik realiseerde me dat het geoliede straatnetwerk dat we in West hebben ongelooflijk belangrijk is, zeker in onzekere tijden als deze, waarin jongeren gebukt gaan onder de beperkende maatregelen, hun grenzen gaan opzoeken, willen leven, hun energie kwijt moeten en willen rebelleren.
Als de avondklok ons iets heeft geleerd, is het dat we in West een geweldig functionerend systeem hebben van straatcoaches, meidenwerk, jongerenwerk, wijkagenten en handhavers. In iedere buurt werken deze mensen heel goed samen. Het is belangrijk dat ze dezelfde boodschap afgeven, dat niet een coach zegt ‘je krijgt een waarschuwing’ en een handhaver vervolgens een boete uitschrijft. Per groep en buurt spreken ze af wat de strategie is en welke acties nodig zijn.
Dat de jongeren in het begin van de coronacrisis werden ontzien, en nu toch stevig aan de leiband zijn gelegd, heeft geleid tot grote frustratie. De avondklok was voor veel van hen de druppel. Er is geen enkel excuus voor geweld en vandalisme, laat ik dat voorop stellen, maar als je de hele dag in de supermarkt hebt gewerkt, of als koerier, dan wil je ‘ avonds even je vrienden zien. Die frustratie over de avondklok snap ik en dankzij ons geoliede netwerk zijn de rellen van een paar weken geleden in West in de kiem gesmoord.
Het straatnetwerk houdt elkaar op de hoogte van potentiële gevaren, problemen en acties. Door de avondklok verhuizen de groepjes jongeren naar binnen, naar kelderboxen of afgesloten binnentuinen en zijn ze nu wat minder goed in beeld. Het is naïef om te denken dat alle jongeren na negen uur ’s avonds thuis zitten. Gelukkig is het in de straten van West nu rustig. Ik wil mijn waardering uitspreken voor alle mensen van het straatnetwerk die daar iedere dag opnieuw voor zorgen. Het was een genoegen om jullie aan het werk te zien.
